In de beginfase slaagden beide ploegen er niet in de korf te vinden. Met name de verdediging van de Garipers stond sterk. Daartegenover wist de aanval veel kansen te creëren, maar was de afronding wederom het grote probleem. Het spel was goed, men hield het tempo redelijk hoog en de rebound was in deze fase goed verzorgd. Uiteindelijk was het toch de thuisploeg die pas na 10 minuten als eerste wist te scoren en daarna meteen de 2-0 op het scorebord bracht. Lennert Westerhof bracht met een strafworp de marge weer op 1. Hierna liep Wit Blauw snel uit naar 5-1. Met name de heren van de thuisploeg waren lastig af te stoppen door de VenV-mannen. Toch slaagde de Bio Balance formatie erin voor rust nog terug te komen tot 5-3 en leek de aansluiting slechts een kwestie van tijd. Net voor het rustsignaal bracht Wit Blauw de marge echter weer op 3: 6-3.
Na de pauze ging VenV vol goede moed van start maar moest het toch weer een tegentreffer incasseren voordat men zelf wist te scoren. Wit Blauw hield hierna het heft in handen en kwam eigenlijk niet meer in gevaar. Bij de ploeg van Stevo Jellema sluipte de gelatenheid erin en werd men moedeloos van alle schoten die ‘net’ niet door de korf vielen. Met 4 wissels kwam er weer wat nieuw elan in de ploeg, maar dit was niet voldoende om nog in de buurt te komen van Wit Blauw. Na het laatste fluitsignaal stond de 12-6 eindstand op het scorebord, vierde de thuisploeg feest en wist VenV dat het spook van “het niet weten te scoren” nog steeds niet verbannen is.

Doelpunten Vlug en Vaardig: Lennert Westerhof  4, Roel Schipper 1, Marha van der Kooi 1