GARYP – Koploper V en V heeft het zaterdagmiddag op eigen kunstgras lelijk laten afweten tegen runner up DTG uit Wyckel. In feite speelden de Garipers een tamelijk kansloze wedstrijd die eindigde in een ruime en alleszeggende 11-18 zege voor de gasten. Die deden goede zaken, immers ze nemen door deze winst de koppositie van V en V over. Er zijn nog vier wedstrijden te gaan, dus er is nog van alles mogelijk, ook voor V en V, maar deze nederlaag was een domper,een echte ’tebeksetter’ voor de ploeg van coach Peter de Groot.

Kansloze nederlaag voor V en V tegen DTG
Misschien was het commentaar van DTG-aanvoerder Iris Visser wel tekenend voor deze wedstrijd: “Nee, dit hie ik net ferwachte, mar ik hie der wol op hope.” DTG moet hebben opgekeken van de tegenstand van nota bene de trotse koploper, of liever gezegd aan het gebrek daaraan. Want de gasten uit Wyckel wonnen niet zozeer doordat ze zoveel beter korfbalden, maar wel omdat ze feller, sneller, balvaster en daadkrachtiger waren dan de thuisclub. En vooral beschikte DTG over een surplus aan duelkracht. Onder de korven waren de Wyckelers heer en meester, vanwege hun lengte, maar ook met name vanwege hun mentale instelling. DTG met andere woorden, was gekomen om te winnen en dat was aan V en V niet af te zien. De ploeg was te timide, ontbeerde de broodnodige fighting spirit, de kriich om de gasten van een verdiende zege af te houden. Coach Peter de Groot was niet voor niets gedwongen om liefst vier wissels in te zetten, een teken dat het niet naar wens ging met zijn formatie. Een ploeg die toch de hervatting van de competitie goed was begonnen. De Groot: “Mar no kaam it derop oan en dan binne der te folle spilers dy’t net mei de druk omgean kinne. Wy kinne hiel aardcih kuorbalje, mar at it echt spannend wurdt, as der wat te heljen is lyk as no, dan binne wy der net, dan binne wy te leaf, net striidber genôch, dan litte wy it ôfwitte. Sa spitich is dat, want no wurdt it noch hiel spannend yn dizze kompetysje tink ik. V en V is een ploech dy’t fluitsjend kampioen wurde moat, dan giet alles goed, dan spylje wy prima kuorbal. Mar o wee as it tsjin sit, dan jouwe wy it fierstente makkelik wei, dan misse wy de kriich, dan binnen wy te aardich, te sosjaal.” Wat hij in feite bedoelde was dat zijn team de mentale veerkracht miste op deze prachtige voorjaarsdag op het kunstgras in Garyp. V en V mist een echte leider in het veld, wat in het wielrennen een wegkapitein heet, iemand, een speler of een speelster, dat maakt niet uit, die de mouwen opstroopt en het voortouw neemt, die de kar trekt en die iedereen zowel fysiek als mentaal meesleurt. Bij rust was het allemaal nog wel degelijk speelbaar voor de thuisclub, maar ook toen al was zichtbaar dat V en V het lastig zou krijgen. DTG heerste vooral op mentaal gebied, de ploeg haalde alles uit de kast en ging er vol voor. Met een hartverwarmend engagement nam DTG de wedstrijd in handen. Maar, zoals gezegd, met 5-7 bij rust was alles nog mogelijk, maar het was overduidelijk dat V en V iets moest bedenken à la Tom Poes, een list dus.

scheidsrechter
De wedstrijd staat onder leiding van Hans Wiegersma, een uiterst ervaren fluitist en dat geeft eigenlijk meteen ook het belang van deze wedstrijd aan. Immers, dit duel zou best eens beslissend kunnen zijn voor de afloop van deze competitie. V en V is koploper met één punt voorsprong op DTG en dus ‘moat de bûter hjoed jild jilde’. Bij winst slaat V en V een aardig gaatje, bij verlies is het DTG dat de koppositie overneemt. Het kan dus best spannend en méér worden. Aan de omstandigheden kan het niet liggen, het is prachtig voorjaarsweer, nog een beetje fris vanwege de noodoosten wind, maar in de luwte en de zon kan de jas uit, wat een verademing na al die kou die we hebben gehad. En, maar dat is een persoonlijk privilege, de koffie wordt gebracht door Ans Tamminga in eigen persoon, dus mijn middag is al lang en breed geslaagd voor scheidsrechter Wiegersma de ontmoeting opgang fluit. Hij zal het prima doen, geen overbodige flauwekul, geen discussies met wie dan ook. Met andere woorden:hij fluit in de geest van de wedstrijd en eigenlijk kun je een scheidsrechter geen beter compliment geven. Hij zal best fouten maken, maar ik zie ze niet, daarvoor heb ik er niet genoeg verstand van. Saillant detail: achter mij staan een paar mannen, waarvan de ene hoorbaar nog niet vaak een korfbalwedstrijd heeft gezien. En hij verwoordt wat vele ‘vreemden in Jeruzalem’ vinden: “Dat korfbal is maar een wonderlijk spelletje, ik snap er weinig van.”

opening
Het is V en V dat opent, al na twee minuten is het Miranda Veenstra die de thuisclub op 1-0 zet. Het zal, maar zover zijn we nog lang niet, ook de enige keer zijn dat V en V de leiding heeft. Nog geen minuut later is het 1-1 en als DTG even later uit een strafworp raak schiet is het 1-2 en heeft DTG een aanzet gemaakt tot de rest van de wedstrijd. Met andere woorden, de toon is gezet, de gasten hebben hun bedoelingen duidelijk gemaakt en die kun je in een paar woorden vatten: ‘wy wolle winne’. Jildou Boonstra maakt er 2-2 van, maar dan loopt DTG uit naar 2-4. De 3-4 is van Roel Schipper, maar op 3-6 kijkt V en V toch al tegen een substantiële achterstand aan. Er moet wat gebeuren, V en V is te laks, te ingetogen, te ingehouden. Onder de korven heeft DTG bijna alles en dat breekt de thuisclub op, hun aanvallen duren te kort om echt zoden aan de dijk te zetten.

overbrugbaar
Teade Sibma zorgt voor 4-6, maar op 4-7 is de marge opnieuw drie treffers. Een strafworp stelt Jan Jacob van der Zee in staat om 5-7 te laten aantekenen en dat wordt ook de ruststand omdat DTG een laatste strafworp mist. En met die 5-7 is er in elk geval cijfermatig nog wel van alles mogelijk, het verschil is zonder meer overbrugbaar, maar dan zal V en V in de tweede helft de mouwen moeten opstropen. Coach Peter de Groot wijzigt zijn formatie aan het begin van de tweede helft gelijk op twee plaatsen. Martha van der Kooi komt erin voor Jildou Boonstra en Sytze Brouwer vervangt Arjen Brander. Duidelijk gericht op meer strijd, meer duelkracht, deze dubbele omzetting. Teade Sibma is goed voor de aansluitingstreffer, maar in plaats van ‘erop-en-erover’ van V en V-kant is het DTG dat opnieuw het heft in handen neemt. Het wordt 7-11, V en V-doelpunt van Jan Jacob van der Zee, voor Peter de Groot opnieuw tamelijk rigoureus ingrijpt in zijn tobbende formatie. Hij brengt Evert Duipmans voor Jan Jacob van der Zee en Mirjam Klos voor Anja Lont in een tamelijk desperaat ogende poging zijn team een mentale injectie te geven. Vooralsnog heeft die wissel niet het beoogde effect, want DTG loopt alleen maar verder uit naar 7-13. Er zijn dan nog tien minuten te spelen en dus kan het nog wel, maar je kunt zien dat V en V er niet meer in gelooft, de kopjes gaan hangen en het zelfvertrouwen verdwijnt als sneeuw voor de uitbundig schijnende zon. DTG speelt duidelijk een gewonnen wedstrijd en het is alleen nog cijfermatig en dus statistisch interessant om te kijken hoe het afloopt. Immers, dat de gasten deze wedstrijd gaan winnen is dan al lang en breed duidelijk.

slot
Sytze Brouwers maakt er vanaf de stip 8-13 van, maar meteen daarna is het 8-14 en is de marge weer zes punten. Evert Duipmans benut de volgende strafworp, maar ook dat is een druppel op een gloeiende plaat, want DTG dendert door naar 9-16. Het slot van de wedstrijd is tamelijk doelpuntrijk, dat zie je wel vaker bij wedstrijden die al in hun definitieve plooi liggen. Het wordt uiteindelijk 11-18 met nog een V en V treffer van Evert Duipmans. Een ruime en verdiende zege voor DTG dat uiteraard met deze overwinning uitstekende zaken doet. Een teleurstellende middag voor V en V’s vlaggenschip, dat is ook te horen aan de reacties van het ‘omsittend laach’ achter mij. Die hadden er meer van verwacht, veel meer in feite en ik moet eerlijk zeggen: ik ook. Maar V en V liet zich aftroeven en aan de kant zetten, letterlijk zowel als figuurlijk. Fysiek waren de Garipers niet tegen de ploeg uit Wyckel opgewassen en ook mentaal moest de ploeg van Peter de Groot het onderspit delven. En de coach was realistisch genoeg om de vinger op de zere plek te leggen, alleen besefte hij ook terdege dat dit probleem er niet een is wat je zomaar even oplost. Zoals wel vaker heet het wondermiddel ‘winnen’. En dat is wat V en V moet doen in de resterende ontmoetingen en dan maar hopen dat DTG nog een ‘faut pas’ in huis heeft. Dat kan overigens best, zo’n competitie is dit wel. Aanvoerster Iris Visser van DTG beseft dat maar al te goed: “Dit is fansels hartstikke moai, mar no steane wy boppeoan, no binne wy de ploech dy’t de klappen opfange moat. It moaiste scenario is as’t pas nei de lêste wedstriid op kop komst, dan kin der neat mear ferkeard gean.” Spannend wordt het in elk geval, zeker weten en interessant dus ook.

Binne Kramer