GARYP – Na de winst in de openingswedstrijd vorige week tegen EKC, moest V en V zaterdag aantreden bij Flamingo’s in Buitenpost. Maar dat werd een behoorlijke teleurstelling: de ploeg uit Garyp verloor vrijwel kansloos van de thuisclub en dat was met name te wijten aan het gebrek aan scorend vermogen van de gasten. Die hadden veel te veel kansen en tijd nodig om tot scoren te komen, iets wat de thuisclub een stuk makkelijker afging. Flamingo’s won dan ook met 21-15.

V en V laat te veel kansen liggen
Slechts één keer in de hele wedstrijd smaakte V en V het genoegen om op voorsprong te komen, dat was in de eerste minuut, toen Yfke Weidenaar de score opende: 0-1. Dat was een begin dat een belofte inhield, maar die belofte werd al heel snel de grond ingeboord toen Flamingo’s binnen de minuut gelijk maakte. En daarna was het in principe de thuisclub die de dans leidde en die de rest van de wedstrijd V en V noopte achter de feiten aan te lopen. En die feiten lieten zien dat de ploeg van coach Ron Berkenbosch scorend vermogen te kort kwam. Zijn beste schutters, traditioneel zijn dat bij V en V Remco Schraa, Arjen Brander en Jan Jacob van der Zee, lieten het, de een meer dan de ander, dat wel, merendeels afweten en dus moesten anderen dat gemis compenseren. Maar die spelers hadden de Garipers zaterdagmiddag niet echt en dat betekende dat V en V eigenlijk geen moment zicht had op een beter resultaat dan de afgetekende nederlaag waarmee de ploeg nu werd geconfronteerd. V en V werd niet echt weggespeeld, maar had simpelweg veel te veel kansen nodig om tot scoren te komen. En ook in korfbal gaat het ‘eintsjebeslút’ om het getal onder de streep, de doelpunten dus. Bij tegenstander Flamingo’s, ook de ploeg uit Buitenpost had zijn eerste wedstrijd gewonnen, ging dat allemaal soepeler, gemakkelijker en gekoppeld daaraan, frequenter. Toen het bij rust 11-7 stond, was duidelijk dat Ven V, wilde het deze ontmoeting alsnog een andere draai geven, een paar tandjes bij zou moeten steken. En toen de gasten daartoe in het tweede bedrijf niet in staat bleken, was het verdict snel duidelijk: meer dan het beperken van de schade was het toch wat bittere en teleurstellende lot dat V en V was beschoren.

feest
Goed dat ik twee keer naar het affiche voor dit duel heb gekeken, immers, aanvangstijd 14 uur en dat is anders dan vrijwel altijd. Want de meeste korfbalwedstrijden op dit niveau beginnen pas om half vier. Als ik na de wedstrijd in mijn auto wil stappen, doet een notoire V en V supporter precies het omgekeerde. Gevraagd waar hij naar op weg is, blijkt dat hij komt voor Flamingo’s tegen V en V. En dat is precies de wedstrijd die net afgelopen is… Hij kan natuurlijk terug naar Garyp, want daar hebben ze dorpsfeest en laat dat nu juist de aanleiding zijn voor dit vroege aanvangstijdstip. Het betekent overigens wel, dat de altijd hondstrouwe supporters het deze middag laten afweten. Om het weer hadden ze het niet hoeven laten, dat is prima, al dreigen zo nu en dan de stapelwolken uit te groeien tot pittige buien. Maar het blijft bij dreigen gelukkig. Het is gezellig druk op dit fraaie sportcomplex, al is dat mede te danken aan nog een paar andere wedstrijden. Bij het duel waar ik naar kom kijken moeten alleen de Flamingo-supporters voor de sfeer en de ambiance zorgen. Misschien komt het daardoor dat V en V nooit echt lekker in de wedstrijd komt.

openingsfase
Als scheidsrechter Teake Dijkstra het duel op gang heeft gefloten is het is Yfke Weidenaar die het bal opent, maar Flamingo’s heeft het passende antwoord binnen de minuut in petto: 1-1. Die referee doet het in mijn optiek uitstekend, geen poespas, geen flauwe kul, hij zet de orde in de wedstrijd soepel maar gedecideerd naar zijn hand en in feite heeft hij geen kind aan de beide ploegen, zíjn en hún verdienste. Als Corry Betten de bezoekers opnieuw op voorsprong zet, lijkt het allemaal nog wel lekker te lopen met V en V. Maar dat wordt snel anders als Flamingo’s met liefst zes treffers op rij een substantieel gat slaat: 7-2. En eigenlijk is, maar die conclusie is voor later, daarmee de wedstrijd al vroeg in zijn definitieve plooi gelegd. V en V moet in de achtervolging en probeert dat ook. Jan Jacob van der Zee zorgt voor 7-3, maar daarna stokt de aanvalsdrift van de gasten. Ron Berkenbosch wordt geconfronteerd met het uitvallen van Jildou Boonstra die met een blessure naar de kant moet. Miranda Veenstra vervangt haar, op zich geen probleem, dat is geen verzwakking, maar ik heb zo het idee dat de V en V coach een ander scenario in zijn hoofd had qua wisselbeleid. V en V komt ondertussen terug nar 8-5, maar als Flamingo’s in de slotfase van deze eerste helft opnieuw aanzet wordt het 10-5 en is het gat weer aanzienlijk. De rust komt met 11-7, een niet onoverkomelijke marge, maar gezien het feit dat V en V veel moeite moet doen om te scoren, toch een gat dat niet één-twee-drie te dichten zal zijn in de tweede helft.
Het gezicht van Ron Berkenbosch staat zorgelijk, al blijft hij naar zijn ploeg toe verbaal de moed erin houden. Hij kan ook weinig anders, hij heeft natuurlijk allang gezien waar het bij zijn team aan schort: zijn beide ‘lange mannen’, Remco Schraa en Arjen Brander, hebben welgeteld één keer gescoord, met z’n beiden wel te verstaan. Dat gebrek aan scorend vermogen breekt V en V duidelijk op, qua korfbal gaat het allemaal niet zo beroerd, maar die kansen! Ze zijn er wel, ruimschoots zelfs, maar ze worden veel te weinig afgemaakt. Het schiet niet op wat V en V aanvallend laat zien, de aanvalsacties zien er in eerste aanleg prima uit, maar als de korf in zicht komt is de vaart eruit en met name ook definesse enn het raffinement. En als dan de schoten van enige afstand ook nog de juiste precisie ontberen, wordt het een lastig verhaal.

tweede helft
Corry Betten en Remco Schraa zorgen na de pauze voor 11-9, maar op het moment dat je denkt ‘nu gaat V en V doordrukken’, neemt Flamingo’s het commando weer over: 14-10. Het verschil wordt niet echt groter, want op 14-12 is het gaatje nog slechts twee treffers, maar V en V slaagt er niet in zelfs die kleine marge te elimineren. En als het vervolgens, we zijn inmiddels bezig aan de slotfase, 17-12 wordt, is duidelijk dat V en V een verloren wedstrijd speelt. Op 20-13 is het verschil optimaal en dat betekent dat de thuisclub alvast gaat rusten op de lauweren die in het vooruitzicht opdoemen. V en V kan het leed als gevolg daarvan nog een beetje verzachten, maar aan de einduitslag verandert daarmee niets. Het wordt uiteindelijk 21-15, zeker geen veegpartij, maar uitzicht op een punt of zelfs twee, heeft V en V geen moment gehad. Coach Janco Slingerland straalt tevredenheid uit: “Fjouwer út twa, dan dogge jo it net min”, zegt hij, “mar it kin fansels altyd noch better.” Coach Ron Berkenbosch van V en V loopt meteen naar de kleedkamers en mij ontbreekt de snelheid om hem in te halen. Maar eigenlijk is dat ook niet nodig, aan zijn lichaamstaal kun je zonder moeite zien wat hij ervan vindt: hij is duidelijk teleurgesteld, hij had zich er wat anders van voorgesteld.

Binne Kramer

 

https://www2.rtvkanaal30.nl/sport/15-korfbal/2913-v-en-v-komt-scorend-vermogen-te-kort.html