BURGUM – V en V verloor in de eerste seizoenshelft de thuiswedstrijd tegen het Kollumer Invicta en wie gedacht had dat de Gariers die ‘vergissing’ recht zouden gaan zetten in de ontmoeting in Kollum, kwam bedrogen uit. Want het was opnieuw Invicta dat won en op die zege van de thuisclub was weinig, helemaal niets eigenlijk, af te dingen. Invicta was misschien niet echt zoveel beter, maar wel gemotiveerder, geëngageerder, scherper en ze maakten meer echt de indruk te willen winnen.

Invicta is scherper en gemotiveerder dan V en V
In potentie was V en V zaterdagmiddag in een regenachtig en kil Kollum zeker niet minder dan thuisclub Invicta, maar ook deze keer kon de ploeg van coach Peter de Groot niet winnen. Op het Kollumer kunstgras toonde de thuisclub zich feller en sneller en de Kollumers speelden met meer ‘kriich’. Wonderlijk genoeg ontbrak het daar bij V en V aan, de ploeg speelde merendeels mat en slechts bij vlagen leek het erop dat de gasten zouden kunnen doordrukken en in de buurt van een overwinning zouden kunnen komen. Maar die kwam er niet, uiteindelijk zegevierde Invicta met 14-12 na eigenlijk de hele wedstrijd de dans te hebben geleid. Alleen op 3-3 leek V en V een kans te hebben een klassieke ‘erop-en-erover’ te kunnen uitvoeren. Maar de Garipers kwamen niet echt op gang, het leek alsof ze speelden met de handrem nog aangetrokken. Onder korven heerste de thuisclub nadrukkelijk en dat leverde middels net zovele rebounds steeds opnieuw kansen op om te schieten. Bij V en V was merendeels de bal na één schot al weer weg. V en V speelde zeker niet zijn beste wedstrijd, het heilige vuur ontbrak en dat had tegen de wel vechtlustige Kollumers desastreuze gevolgen.

koud en kil
Ik kan me niet herinneren ooit op het Kollumer korfbalcomplex geweest te zijn en ik sta dan ook prompt bij het verkeerde veld. Als ik met moeite een plekje heb gevonden voor mijn auto blijkt dat ik op het voetbalcomplex sta, ik miste van een afstandje al die markante gele korven. Navraag leert dat ik een veld eerder moet zijn. Daar wordt inderdaad gekorfbald, dat zal de vorige wedstrijd zijn. De ontmoeting waar ik voor kom begint heel ongebruikelijk voor korfbal om half drie. Later begrijp ik dat dat zo is gepland vanwege de finale van de korfballeague in het Ziggo Dome in Amsterdam. Vroeger was Ahoy een begrip, maar nu is men overgestapt naar het Ziggo Dome. Ik vind half drie prettiger dan half vier, maar normaliter houden ‘ze’ daar geen rekening mee. Ik wordt begroet door de eerste regenbui, en door coach Peter de Groot van V en V. De ‘Dritte im Bunde’ is de scheidsrechter, een oude bekende, Reint Oostra van SCO uit Oldeholtpade. Aan ervaring zal het hem in elk geval niet ontbreken, dat is duidelijk. Met de wedstrijd zal hij overigens ook geen problemen hebben, al krijgt hij, zoals gebruikelijk blijkbaar, meer kritiek dan bijval op zijn beslissingen. Maar, zoals gezegd, dat hoort blijkbaar zo, sommigen hebben nog steeds niet in de gaten dat er zonder scheidsrechter geen wedstrijd is.

begin
Het is Invicta dat het best uit de startblokken komt, V en V mist zijn start volledig. Want binnen een minuut of zes staat er al een 3-0 op het virtuele scorebord. Aan dat scorebord, een fraai exemplaar op wielen, wordt nog steeds gesleuteld, maar de deskundige met dienst krijgt het apparaat niet blijvend aan de praat, hij heeft een hoop werk voor niets. Dug outs kent dit kunstgrasveld niet, twee grote visparaplu’s dienen als zodanig. Wel ludiek, maar niet echt afdoende. Ik heb maar een klein parapluutje en ook nog in ‘verkeerde’ kleuren, maar een kniesoor die daarop let. V en V lijkt nog niet helemaal wakker, al kan ik me niet voorstellen dat je geneigd bent in te dommelen bij de heersende temperaturen. Maar blijkbaar werkt die snelle 3-0 achterstand voor de ploeg van coach Peter de Groot als een wake up call, want binnen de vijf minuten is het alweer gelijk door treffers van Anke Rinsma, Miranda Veenstra en Nynke Buis: 3-3. En nu doorgaan zou je zeggen en coach Peter de Groot maakt dat zijn ploeg vanaf de zijkant ook duidelijk, maar klaarblijkelijk komt zijn boodschap niet over. Want nadat Anke Rinsma vanaf de stip de kans om op voorsprong te komen heeft gemist, komt Invicta op de proppen met een onwaarschijnlijke serie van een half dozijn treffers binnen acht minuten: 9-3. Game over, zou je bijna zeggen, ware het niet dat er nog een hele helft te gaan is en er dus nog van alles mogelijk is. Zeker als Roel Schipper en Arjen Brander er nog voordat Reint Oostra voor de rust fluit 9-5 van maken. Maar V en V zal een hele klus hebben om deze wedstrijd nog een totaal ander aanzien te geven. De ploeg draait niet soepel, de communicatie hapert en dat onderlinge heen-en-weer-gepraat duidt ook al niet op overeenstemming. Waar de discussie nu precies over gaat ontgaat mij, maar ze zijn het niet eens over de te volgen tactiek, dat is wel duidelijk. De toeschouwers gaan naar de kantine, de spelers naar de kleedkamer en ik blijf zitten om de boekhouding bij te werken en alvast even te kijken naar het resultaat van de foto’s die ik tot nu toe gemaakt heb. Het is inmiddels wel zo ongeveer droog en dat werkt een stuk prettiger, bovendien schijnt tussen de buien door af en toe de zon en dat betekent dat het ook wat minder koud is. Ik ben benieuwd of V en V in staat zal zijn om deze wedstrijd alsnog naar zich toe te trekken. Het kan wel, ze hebben er wel de spelers voor en het korfballend vermogen, maar of het ook echt gebeurt is wat mij betreft twijfelachtig, ze zullen in elk geval meer power onder de korven moeten inbrengen.

tweede helft
Invicta opent deze tweede episode met 10-5, maar daarna heeft V en V weer een periode waarin het wél draait en dat levert opnieuw een toch wel opmerkelijke serie van drie treffers vlot na elkaar op. De schutters heten deze keer Jan Jacob van der Zee en twee keer Arjen Brander: 10-8. Dan kan het dus nog wel. Tiede Fokkema komt Taede Sibma vervangen en even later komt Jildou Boonstra erin voor Corry Betten. Een echte kanteling levert dat niet op, want het is Invicta dat de marge met 11-8 weer op drie brengt. Anke Rinsma benut een strafworp, maar Invicta maakt er meteen daarna 13-9 van. Deze tweede helft is wat trager, wat minder aantrekkelijk dan de eerste, maar aan de verhoudingen wordt niet echt gesleuteld. Invicta blijft dans leiden. Mathilde van der Zee komt in de ploeg voor Nynke Buis, maar ook zij kan er niet voor zorgen dat V en V alsnog naast Invicta komt. De 13-11 is van Anke Rinsma, opnieuw vanaf de stip, maar het antwoord van de thuisclub komt prompt: 14-11. En dan zitten we in de absolute slotfase en is duidelijk dat V en V met de spreekwoordelijke lege handen terug moet naar Garyp. Arjen Brander smaakt tenslotte het tamelijk twijfelachtige genoegen om de eindstand op 14-12 te mogen bepalen. Maar dan maakt scheidsrechter Oostra een eind aan deze wedstrijd en beginnen de Kollumers aan een bescheiden feestje. Bij V en V overheerst de berusting, maar toch ook het besef dat dit in feite een onnodige nederlaag is. Een voluit spelend V en V had er in mijn optiek meer uit kunnen halen.

Binne Kramer