BURGUM – Voor het koud zetten van de champagne is het nog wat vroeg misschien, maar V en v heeft zich zaterdagavond middels een ruime en verdiende overwinning op runner up Elko een prima perspectief verschaft op de lonkende titel en de bijbehorende en felbegeerde promotie. Dat gebeurde in een wedstrijd waarin de ploeg van coach Peter de Groot er geen enkele twijfel over liet bestaan wie hier in sporthal Westermar in Burgum de terechte winnaar was. Nu nog twee te gaan!

V en V neemt voorschot op titel
Of hij ‘der oer ynsitten hie’? Hij is Peter de Groot, de coach van V en V uit Garyp en hij zag zijn ploeg zaterdag ruim en verdiend winnen van een van de concurrenten in de race naar het kampioenschap. “Nee, ik ha der gjin momint oan twifele dat wy jûn winnen soene. De ploech wie hiel motivearre en stie hiel skerp. En op mominten dat Elko tichterby like te kommen, hiene wy mannen as Arjen Brander en Sytze Brouwer die der dan prompt wer in pear ynsmieten. En as dat dan bart kinst eins net ferlieze.” Sprak hij met zelfvertrouwen en overtuiging, maar, let wel, dat was na de wedstrijd. Zijn analyse klopte overigens wel, V en V kende zo nu en dan even een dipje, maar dan herpakte de ploeg zich weer en liep dan meteen weer verder weg. En nu? De Groot: “No noch twa kear winne en it is klear, wy steane no twa punten foar en boppedat moat Elko noch in wedstriid ynhelje. Mar at wy twa kear winne kin gjin ploech ús mear bynei komme.” Toen de feestvreugde en de interactie die dat meebracht tussen de ploeg en de tribune wat was weggeëbd riep Peter de Groot zijn team in een voor zijn doen ongebruikelijk ‘huddle’ bij elkaar en hij deelde hen wat mee. Klaas (van Actief) en ik stonden er net te ver vanaf om te horen wat er gezegd werd en onze speculaties varieerden van ‘sy meie in training oerslaan’ (Klaas), tot ‘hy belooft se in rûntsje oan de bar’ (ik). Maar we hebben het beiden bij het verkeerde eind, hij heeft heuglijk nieuws want mede titelpretendent Achilles heeft ook verloren. En daarmee is de positie van V en V nog rianter geworden. Klaas en ik dringen erop aan bij De Groot om er in elk geval voor te zorgen dat ze thuis, hier in de Westermar, kampioen worden. Voor een verre uitwedstrijd of een beslissingswedstrijd op neutraal terrein, ook ver dus, voelen we niet zoveel. De Groot grijnst en hij zegt wat een trainer in zo’n situatie gehouden is te zeggen: “Wy binne noch gjin kampioen, der kin noch fan alles gebeure, wy moatte earst noch mar ris winne oare wike.” Duidelijk, dat zouden wij ook zeggen, maar zijn gezicht spreekt een andere taal: als je zover gekomen bent telt maar één ding: kampioen worden en je onderdompelen in een knalfeest. Peter de Groot heeft nog een bijkomende motiverende factor: hij verlaat de ploeg uit Garyp en wat zou het mooi zijn om dat met een titel te doen. Niet dan? Nou dan!

eerste helft
De tribune van sporthal Westermar in Burgum is goed bezet en de Garipers onder die toeschouwers zijn maar voor één ding gekomen, ze willen hun ploeg zien winnen, die titel, dat kampioenschap moet naar Garyp, de ploeg moet uit die derde klasse! Maar: ‘sizze is neat, mar dwaan is in ding’. En dus moet het vanavond gebeuren in de wedstrijd tegen Elko, op twee punten en een wedstrijd minder tweede op de ranglijst. Bij winst wordt dat gat vier (verlies)punten en dan wordt de situatie tamelijk rooskleurig voor de ploeg van coach Peter de Groot. Hij acteert op de bank de rust zelve, maar ik zie aan zijn lichaamstaal dat hij gespannen is, ja, je zou voor minder. Na alle plichtplegingen en het voorstellen van beide teams door ladyspeaker Ans Tamminga is het zover en kan scheidsrechter Jellema het duel op gang fluiten. Hij lijkt nog tamelijk jong, deze fluitist, maar hij zal het prima doen, in mijn optiek zeg ik er nadrukkelijk bij. Want niet iedereen is het met mij eens, maar ik schat in dat ik een van de héél weinig objectieve toeschouwers ben hier in de Westermar. Veel club-gerelateerde kijkers zien vaak niet niet wat ze daadwerkelijk zien, maar wat ze graag wíllen zien. Maar zolang daar geen onvertogen dan wel schuttingtaal aan te pas komt kan dat allemaal wel, het is zelfs sfeerverhogend, het geeft aan dat er wat op het spel staat. En dát er wat op het spel staat is vanaf de eerste seconden duidelijk. Beide ploeg gaan er meteen vol voor en dat de zenuwen door de kelen gieren is ook meteen duidelijk als scherpschutter Jan Jacob van der Zee namens V en V in de allereerste minuut een strafworp mist. Hij baalt, maar het lot bepaalt dat hij zijn ‘vergrijp’ meteen, nog geen minuut later, mag herstellen. Ook nu vanaf de stip en deze keer gaat de bal er wel in, baalmoment weggepoetst: 1-0. Het wordt 1-1, maar binnen de minuut maakt Sytze Brouwer en 2-1 van. Hij leeft zich uit, Sytze Brouwer, hij doet wat hij het liefst doet: knokken en sleuren en daarmee zijn ploeg scherp houden. Het brengt hem ook even in conflict met de scheidsrechter, maar die houdt Brouwer in toom voordat hij ‘buiten zijn oevers treedt’. En op deze manier is hij goud waard voor zijn team. We schrijven de 8ste minuut als Elko weer op gelijke hoogte komt en die stand houdt het zelfs vier minuten vol, want dan is het Teade Sibma die de 3-2 door het mandje laat glijden. En die treffer luidt een productieve periode in voor V en V, Jan Jacob van der Zee, Sytze Brouwer en Arjen Brander zorgen voor een ruime marge: 6-2. Elko krijgt wel degelijk kansen, hele mooie zelfs, maar de gasten verzuimen die te benutten. Qua korfbal zijn de gasten niet echt de mindere, maar V en V is feller, dynamischer en scoort gemakkelijker. Bovendien en dat is altijd een voordeel, heerst V en V onder de korven op basis van inzet en karakter. V en V, met andere woorden, toont ‘kriich’. En zo’n instelling past naadloos in een wedstrijd als deze waarin het resultaat telt, meer nog dan in welke andere ‘sljochtweihinne’ competitiewedstrijd. We zitten inmiddels op de helft van deze eerste periode en V en V leidt met een rustgevende 6-2. Elko komt weliswaar terug tot 6-3, maar Jan Jacob van der Zee maakt er meteen daarna 7-3 van. De 8-4 is van Nynke Buis en de 9-4 krijgt de signatuur van Jan Jacob van der Zee met zich mee. De 9-5 lijkt rijp voor de ruststand, maar Sytze Brouwer lanceert nog twee keer zijn tomeloze aanvalsacties en beide leveren een treffer op: 11-5. Een ruststand die toch wel het nodige perspectief biedt, maar het is zaalkorfbal en daarin kan in zeer korte tijd van alles gebeuren. Maar dan zal Elko zich in scorend opzicht moeten herpakken of V en V moet gigantisch op een hoop gaan. Je weet het nooit, maar beide scenario’s zie ik niet één-twee-drie tot uitvoering komen moet ik zeggen.

tweede helft
Het is wel degelijk Elko dat het bal van de tweede helft opent, maar Teade Sibma antwoordt meteen: 12-6. Een strafworp van Arjen Brander betekent 13-6 en dan is de marge toch wel aanzienlijk. Dat wordt een beetje anders als Elko drie keer op rij scoort (13-9) en van de tribune klinken dan ietwat verontruste aanmoedigingskreten op. De klok staat op 17 als Sytze Brouwer er 14-9 van maakt, maar als Elko de 14-10 laat aantekenen, is het gat nog maar vier treffers en het wordt nog wat benauwder voor de thuisclub als na de 16-11, doelpunten van Jan Jacob van der Zee en Arjen Brander, Elko terugkomt tot 16-13. Even lijkt het penibel te worden, maar gelukkig voor V en V kunnen de gasten niet echt doordrukken. En als Teade Sibma, Nynke Buis en Arjen Brander er 19-13 van maken lijkt dat, met nog zeven minuten te spelen, de definitieve beslissing. Het siert de gasten dat ze niet opgeven, ook nu hun situatie tamelijk uitzichtloos lijkt, de 19-15 is daar een teken van. Arjen Brander gooit er twee achter elkaar in en dat betekent 21-15. Jan Jacob van der Zee mist zijn inmiddels derde strafworp, heel opmerkelijk voor zijn doen, maar kwaad kan dat niet meer. Elko smaakt nog het twijfelachtige genoegen om de eindstand te mogen bepalen op 21-16. Maar de gasten kunnen niet anders dan V en V feliciteren met de duidelijk en verdiende overwinning. Ondertussen neemt de ploeg van Peter de Groot alvast een voorschot op het feest, door het enthousiaste publiek uitbundig te bedanken voor de massale steun. De coach zelf staat er met een grote glimlach naar te kijken, zijn missie, kampioen worden in de zaal en promoveren naar de tweede klasse, is weer een stap dichterbij een succesvolle voltooiing gekomen. In biljarten heet dat dan: ‘en nog twee’.

Binne Kramer

Foto’s op http://www2.rtvkanaal30.nl/index.php/sport/korfbal/16312-v-en-v-doet-wat-het-moet-doen