BURGUM – Op 13-8 in de tweede helft van V en V 2 tegen De Wâlden 3 waren er nog vier minuten te spelen. V en V dacht de buit binnen te hebben in deze voor de stand belangrijke wedstrijd, maar de Garipers maakten een bijna fatale misrekening. Ze hadden de huid van de beer al op marktplaats staan, voordat die daadwerkelijk geschoten was. De Wâlden leek weliswaar geklopt, maar de Trynwâldsters knokten zich knap terug naar 13-12. Maar dat ultieme schot dat een gelijkspel had opgeleverd ging nipt mis.

V en V 2 wint in tamelijk rommelig duel van De Wâlden 3
‘Meer spannend dan fraai’, suggereerde Nelly Wolters van V en V 2 als titel voor dit verhaal. En dat was eigenlijk een kwalificatie die naadloos paste op dit wat rommelige duel dat goed begon, daarna helemaal wegzakte en dat pas in de ultieme slotfase alsnog spannend werd. Eigenlijk viel er voor een objectieve verslaggever geen touw aan vast te knopen. Waarom bijvoorbeeld zakte de wedstrijd na een heel redelijk begin helemaal weg. Toen waren er nog 13 minuten in de eerste helft te spelen en in die resterende speeltijd werd helemaal niet meer gescoord. Het waren vragen waarop, zoals gebruikelijk trouwens, geen antwoord op viel te geven, maar feit was dat het in dat kleine kwartier voor geen meter meer liep bij beide ploegen. En waarom begon De Wâlden pas in de slotfase met nog vier minuten op de klok aan het ultieme slotoffensief bij de stand 13-8? En hoe kon het dat datzelfde eindschot ook nog bijna een punt opleverde? Allemaal vragen die wel gesteld konden worden, maar die onbeantwoord bleven. Feit was dat dit duel opnieuw een bevestiging was van het gegeven dat in sport veel, zo niet alles mogelijk is.

opening
Jan Jacob van der Zee is degene die het bal opent op deze vroege zaterdagavond in de clash tussen de beide streekgenoten en vroegere erfvijanden V en V 2 uit Garyp en de Wâlden 3 uit Oentsjerk. En als Evert Duipmans er vanaf de stip 2-0 van maakt, lijkt dat een mooie ouverture voor de thuisclub. Nathan Sprey zorgt er weliswaar voor dat de Trynwâldsters aansluiting houden, maar Jaap Jan van der Molen schiet met zijn 3-1 de marge weer naar twee doelpunten. Maar ook nu heeft De Wâlden het passende antwoord in petto middels een doelpunt van Jildou Koster: 3-2. Maar dan zijn we al halverwege de eerste helft en hebben we inmiddels al begrepen dat het deze wedstrijd niet bepaald treffers zal regenen. Sterker nog, als de klok op 13 staat en de teller inmiddels op 6-3, stokt de productie aan beide kanten even plotseling als definitief. De 6-3 is tot stand gekomen middels treffers van Evert Duipmans, Marije Jager, Tiede Fokkema en opnieuw Evert Duipmans. Net of er op dat moment een status quo is ingetreden, een bestand. Tot aan de rust wordt er geen doelpunt mee gemaakt en dat betekent dat V en V met zes doelpunten nog redelijk heeft gescoord, maar dat De Wâlden niet verder is gekomen dan drie schamele doelpuntjes. En dat is toch wel erg weinig voor een ploeg met zoveel kwaliteit. Maar misschien krijgen we in de tweede helft wel een spetterend en doelpuntrijk duel te zien. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er een zwaar hoofd in heb. De bedoelingen van beide opponenten zijn prima, daar hoeft niet aan getwijfeld te worden, maar de uitvoering is tot nu toe matig, een beetje modaal allemaal.

tweede helft
Maar voorlopig is ook de tweede helft niet om over naar huis te schrijven. We zijn al bijna halverwege eer de dubbele cijfers op het bord verschijnen en de maker van die 10-4 is Jan Jacob van der Zee. Daarvoor zijn er treffers va diezelfde Jan Jacob van der Zee, Nelly Wolters en Evert Duipmans te noteren geweest voor de ploeg uit Garyp. Maar eigenlijk heeft het er alle schijn van dat deze wedstrijd rustig naar het einde zal kabbelen: ‘en aan het eind winnen de Garipers’. Marije Jager maakt er 10-5 van en na 10-6, ik heb de schutter even gemist, wordt het verschil opnieuw vijf treffers door Jan Jacob van der Zee. De 11-7 is van invalster Froukje van der Meer en de 12-8 komt van opnieuw Marije Jager. Het wordt 13-8 door Jaap Jan van der Molen en Mathilde van der Zee en dan lijkt het gebeurd met de koopman die De Wâlden heet. Want de klok staat inmiddels op vier en eigenlijk wijst niets erop dat de Trynwnwâldsters de wedstrijd nog kunnen laten kantelen. Daartoe lijkt hen enerzijds de inspiratie te ontbreken, maar anderzijds ook de tijd. Ze zullen immers in vier minuten vijf doelpunten moeten maken om er alsnog een gelijkspel uit te slepen en eerlijk gezegd zie ik dat niet gebeuren. En blijkbaar is V en V dezelfde gedachte toegedaan, want de Garipers gaan alvast rusten op nog niet behaalde lauweren. En: ‘dat kin in ploech raar om ‘e kont slaan’. En dat gebeurt ook. Nou, bijna. Pas na de 13-10 van Baukje Heeg ontstaat er enige ongerustheid op de bank bij V en V ,dat plotseling beseft dat het nog niet gedaan is, tegen alle logica in misschien, maar toch. Die ongerustheid wordt erger als Marije Jager er 13-11 van maakt. Maar de klok staat dan al op één en dus kan het eigenlijk niet meer. Maar als het alsnog 13-12 wordt, is de ongerustheid inmiddels omgeslagen in een gevoel van ‘sauve qui peut’. En bijna wordt het ook nog 13-13, maar het laatste schot stuit af op de rand van de korf. En dus is de vreugde bij V en V eigenlijk eerder ingegeven door opluchting dan door pure blijheid. En bij De Wâlden zullen ze zich ‘moai grif’ afvragen waarom ze niet eerder zijn begonnen met dat ultieme slotoffensief. Nu blijven ze met lege handen achter na een wedstrijd waarin meer had gezeten. Bij V en V zullen ze zich daarentegen afvragen waarom ze de Trynwâldsters zo unheimisch dichtbij hebben laten komen.

Binne Kramer