BURGUM – De winst die V en V zaterdagavond in sporthal Westermar in Burgum behaalde op DTL uit Hantum was even benauwd als belangrijk. Beide ploegen bivakkeren in de onderste regionen en dus waren de punten kostbaar. En dat was aan het spel te zien, te merken en te horen. Echt goed was het niet, spannend en attractief was het zeker wél wat beide ploegen op de sporthalvloer legden. V en V won uiteindelijk en dat was niet onverdiend, maar gemakkelijk was het niet.

V en V en DTL leveren spannend gevecht
Het was een duel op het scherpst van de snede en de emotie won het aan beide kanten merendeels van de ratio, maar juist dat maakte dat de toeschouwers een wedstrijd te zien kregen die qua amusementswaarde behoorlijk hoog scoorde. Nogmaals, die attractie zat voor het grootste gedeelte in de spanning, méér dan in de pure korfbalkwaliteit, want die werd veelal gemangeld door de pure strijd. Tekenend was dat V en V het opnieuw moest hebben van de pure routine van met name Mathilde van der Zee en in de slotfase ook nog van de eigenlijk al gestopte Lennert Westerhof. Maar op 10-9, met de gelijkmaker van DTL die in feite in de lucht hing, was hij het die V en V weer een beetje lucht verschafte door de belangrijke en misschien achteraf gezien wel beslissende 11-9 te laten aantekenen, nota bene met zijn eerste schot nadat hij was ingevallen. Dat de punten deze avond belangrijk waren bleek uit het statement van coach Jaap Jan van der Molen na afloop: “Ik bin leau’k noch nea sa senuweftich west foar in wedstriid, dit kostet my jierren fan myn libben, ik bin op dy bank sa stiif as in planke wurden fan de puere spanning. Mar wy kinne no wer wat rûmer ademhelje, noch twa wedstriden, ien tsjin CSL, dat sil wol in toer wurde, en de lêste tsjin Waterpoort, dy moatte wy winne, dat is hjir thús. Mar wy hawwe no earst fjirtjin dagen frij, normaal fyn ik dat neat, mar no komt it my wol efkes goed út, de lêste wiken binne hektysk west. Mar wy hawwe no wer útsicht op hanthavening en dat wie foarôf de doelstelling. Wy binne der noch net, mar de kânsen lykje no gâns better as in wike as wat ferlyn.”

begin
V en V begint met Mathilde van der Zee in de basis, naast Grytsje van der Schaaf, Martha van der Kooi en Dieke Hoekstra, eigenlijk ook alle drie routiniers en dat gaat ten koste van Anja Lont. In principe is dat in tegenspraak met de doelstelling over het inbrengen van de jeugd, maar het is een pragmatische keuze van coach Van der Molen die valt te billijken. Al is Dieke Hoekstra de enige die op het scoresheet komt, zelfs Mathilde van der Zee, anders toch meestal wel goed voor een paar treffers, gaat deze avond voor nul aan de kant. Belangrijk is ze wel, zoals coach Van der Molen na afloop ook zal aangeven: “Mathilde giet altyd de striid oan, dy lit in coach nea yn de steek.” Sytze Brouwer opent het bal met twee treffers op rij en dat is de cijfermatige beloning voor een uitstekend begin van de Garipers. Als dit zo doorgaat is de wedstrijd bij rust al in z’n definitieve plooi gevallen. Maar ik vrees voor de thuisclub dat DTL het er niet bij zal laten zitten. Ik heb de ploeg in geen jaren zien spelen, maar ik zie dat de broertjes Kuipers, Ljibbe op de bank als coach en Wietse als aanvoerder opdraven en dan weet je dat er strijd geleverd gaat worden. De Hantumers moeten wel, net als V en V trouwens, want degradatie dreigt nadrukkelijk.

prima
Als Taede Sibma er 3-0 van maakt, lijkt het allemaal gladjes te verlopen voor V en V en op 4-1, treffer van Sytze Brouwer na een knappe combinatie met Jan Jacob van der Zee, is de marge nog altijd drie treffers. Maar als DTL zich herpakt en op 4-3 komt, lijkt de situatie plotseling toch een stuk minder rooskleurig. Maar de gasten hebben veel te veel kansen nodig om te scoren en dat geeft V en V de mogelijkheid om opnieuw een gat te slaan. Het wordt zelfs 7-3 door doelpunten van Taede Sibma en tweemaal Sytze Brouwer. Dat is tevens de ruststand en dan al mag je concluderen dat het verschil tussen beide ploegen niet zozeer ligt in het korfbal op zich, maar in de afronding, die is bij V en V niet meer dan redelijk, zeven treffers ‘kin hinnebruije’, maar drie is natuurlijk ondermaats.

sterk
En dus zal er wat moeten gebeuren bij DTL, anders worden de Hantumers naar een kansloze nederlaag gespeeld. En was ik in de aanhef al constateerde wordt bewaarheid: DTL gaat daadwerkelijk de strijd aan. En dat betekent dat deze wedstrijd niet alleen steviger wordt, maar ook spannender, zeker als de gasten middels drie treffers op rij op 7-6 komen. Dan is er nog van alles mogelijk en heeft het duel plotseling een heel ander aanzien gekregen. Het is maar goed dat Dieke Hoekstra er uit een assist van Sytze Brouwer met een listige doorloopbal 8-6 van maakt. En als Roel Schipper de 9-6 op het bord schiet heeft de thuisclub weer wat lucht. Maar coach Van der Molen is er duidelijk nog niet gerust op, hij vervangt Jan Jacob van der Zee door Tiede Fokkema, ook hem zou je een routinier kunnen noemen.

aansluiting
Toch krijgt DTL opnieuw aansluiting op 9-8 en deze keer is het Sytze Brouwer die met zijn vijfde treffer voor opluchting zorgt in het Garipers kamp: 10-8. We zijn dan al toe aan de slotfase en het is duidelijk dat er nog van alles kan gebeuren, het is duidelijk nog niet gedaan, oftewel: ‘prijzen op de meet’. Zeker als DTL opnieuw de aansluiting vindt op 10-9. Dan wordt het spannend en af en toe behoorlijk hectisch. Lennert Westerhof komt erin voor Taede Sibma, opnieuw vertrouwt coach Van der Molen op de routine en hij krijgt gelijk: met zijn allereerste schot zorgt Westerhof voor de zo belangrijke tweepuntsmarge: 11-9.

voelbaar
De spanning wordt voelbaar, het publiek leeft intens mee en beide ploegen boren hun laatste adrenaline aan. Er zijn nog twee minuten te spelen als DTL weer op één punt komt (11-10) en opnieuw hangt de gelijkmaker in de lucht. DTL moet, gezien de wegtikkende tijd, risico’s nemen, met name in de verdediging en dat kost de gasten uiteindelijk de remise die ze misschien eigenlijk wel verdienden. Scheidsrechter Peter van der Kloet, hij doet het prima, hij hoort wat hij moet horen en is doof voor de rest, deelt in die slotminuut die er nog rest op de klok twee strafworpen uit aan V en V. En die zijn aan de schutters van dienst Sytze Brouwer en Roel Schipper wel besteed: 13-10. En daarmee lijkt de zege niet eens echt nipt. Nee, cijfermatig is hij dat niet, maar gezien het voorafgaande wel degelijk: nipt en benauwd. Maar het is zoals V en V-coach Jaap Jan van der Molen het nog bijkomend van de emotie, zegt: “De swierste binne de moaiste.”

Binne Kramer