GARYP – V en V was de competitie niet echt vliegend gestart met nederlagen tegen DTL en TDK. En dus moest er zaterdagmiddag gewonnen worden om nu na drie wedstrijd op ‘nul’ te staan. Zo’n seizoensopening is immers fnuikend voor de moraal en elke volgende wedstrijd wordt alleen maar moeilijker. Dat zal V en V-coach Jaap Jan van der Molen zijn team ongetwijfeld hebben voorgehouden. En zie daar het lukte: V en V won in de regen van Noordenveld in een qua score redelijk bizarre wedstrijd:18-14.

V en V laat Noordenveld unheimisch dichtbij komen
Toen halverwege de eerste helft het scorebord een onwaarschijnlijke 10-3 voorsprong voor V en V aangaf, leek de rest van het duel een formaliteit, een zaakje van ‘kat-in-het-bakkie, kindje-in-de-kolenkit’. Niet alleen vanwege de riante voorsprong, maar zeker ook omdat de thuisclub de veel betere ploeg was in die openingsfase. Zo’n beetje elke aanval werd doeltreffend afgerond en tegen die ‘Spielfluss’ had Noordenveld weinig in te brengen. De gasten speelden te traag en te stroperig en bovendien liet het schot de equipe uit Roden compleet in de steek. V en V leek op dat moment weinig meer te kunnen gebeuren, maar dat was buiten de waard gerekend. En die waard heette wel degelijk Rodenburg. De gasten herstelden zich wonderbaarlijk, scoorden liefst zes treffers op rij en toen zag de wereld er voor de Drenten weer heel anders uit. En toen moest de tweede helft nog komen…

herfst
Dat ‘die mooie zomer voorbij is’ weten we inmiddels, ‘mar moat dat no sa mâl’? Het regent, en niet zo’n beetje, het valt de hele dag al met bakken uit de loodgrijze lucht en ondanks de verzekering van buienradar die belooft dat om een uur of elf droog wordt én blijft, regent het om half vier nog steeds. Hei is ‘hjerst, klearebare hjerst’ zei mijn moeder dan. Oké, het is 14 september, ‘mar it hie dochs wol wat skikt wurde kinnen?’ Blijkbaar niet, want droog wordt het niet meer, gelukkig zit ik in de luwte, en alle toeschouwers hebben het zelfde idee gehad blijkbaar. Ik mis Ans, maar misschien is die nog met vakantie in warmer en droger oorden. Want echt warm is het niet, ik ben lichtelijk underdressed. Maar gelukkig is de wedstrijd bij vlagen wel degelijk hartverwarmend en dat geldt met name voor de openingsfase. Want ik zit nog niet eens goed en wel of V en V heeft er al drie ingegooid. Dat noem je een pikstart en die levert voordeel op. V en V speelt Noordenveld zowel aanvallend als verdedigend volledig van het kunstgras en als dit zo doorgaat kunnen we de twee helft schriftelijk, of naar keuze, aan de bar afdoen. Maar ik betwijfel of de gasten zich zo eenvoudig zullen laten wegspelen, zo ken ik Noordenveld niet. Wél als een team dat lastig te bespelen is, taai en strijdlustig en bovendien een ploeg die het meer of minder kleffe lijf-aan-lijf- werk zeker niet schuwt. En omdat het niet draait in die openingsfase, en dat lijkt mij een understatement in dit geval, wordt er ook nogal wat commentaar op de scheidsrechterlijke beslissingen gegeven. Het is maar goed dat de referee van dienst, Moes, niet vatbaar is voor al dat gepraat, hij cultiveert zijn oostindische doofheid meesterlijk. En dus blijft alles binnen de perken, al worden er talrijke en stevige duels uitgevochten, met name onder de beide korven.

opening
Noordenveld komt op 3-1, maar daarna pakt V en V de draad weer op met opnieuw drie treffers op rij. De 4-1 is van ‘Jay Jay’ van der Zee, Sytze Brouwer tekent voor de 5-1 en de 6-1 is getekend Jildou Boonstra. Noordenveld heeft zijn eerste strafworp dan al gemist, de eerste in een ongelofelijke reeks van vijf stippen die verdampen in de loodgrijze lucht. ‘Kommende wike mar in bal mei nei hûs en oefenje’, oordeelt een supporter achter mij. Vijf strafworpen missen in één wedstrijd, inderdaad, dat zie je niet vaak.

zand in de machine
Het wordt 7-2 door Sytze Brouwer en als Jacob Jan van der Zee er 8-2 van maakt lijkt er geen vuiltje aan de lucht voor de thuisclub. De 9-3 komt uit handen van Roel Schipper en de dubbele cijfers komen op het bord door de treffer van Corrie Betten: 10-3. En wat er dan gebeurt is in feite onverklaarbaar, ook coach Jaap Jan van der Molen kan het niet duiden: ‘Ik ha gjin idee, it draaide as in trein en yn ien kear is it oer, fuort en sis do no mar hoe’t soks kin. Ik tink doch dat it tusken de earen sit, oars soe’it net witte.” Er lijkt op de een of andere manier zand in de machine te zijn gekomen en het is maar goed dat het even later rust is, dan kan er even gepraat worden over de wonderbaarlijke herrijzenis van Noordenveld.

spannend
Hoe sneu ook voor de ploeg uit Garyp, het maakt de wedstrijd voor de objectieve toeschouwers wel degelijk interessanter. Het is spannend en in feite blijft het dat ook tot aan het einde. Vraag is wie de eerste treffer maakt na de rust, met andere woorden: wordt het 11-9 of 10-10, een cruciaal verschil lijkt mij. Gelukkig voor de thuisclub is het Roel Schipper die de gehoopte 11-9 maakt Opluchting bij de thuisclub, maar die is wat voorbarig: Noordenveld maakt wel degelijk op 11-11 gelijk. De gasten hebben de smaak te pakken, ze hebben het tempo in hun acties opgevoerd en dat betekent dat het op 12-12 nog altijd gelijk is. Het is Arjen Brander die het dozijn voor V en V volmaakt. Maar duidelijk is dan al dat deze wedstrijd nog niet gedaan is. Na 12-12 is het Sytze Brouwer die V en V weer aan een voorsprong helpt en als diezelfde Sytze Brouwer ook goed is voor de 14-12, krijgt V en V toch weer uitzicht op een gunstig resultaat. Noordenveld sputtert nog hevig tegen op 14-13, maar Arjen Brander en Sytze Brouwer bouwen de voorsprong voor de thuisclub uit naar een beslissende 16-13. Het zelfde duo is goed voor de definitieve knock out met 18-13 waarna Noordenveld het twijfelachtige genoegen smaakt om de laatste treffer te mogen scoren: 18-14. De gasten verzuimen in de slotminuten nog de kans om de uitslag nog een wat draaglijker aanzien te geven door twee strafworpen op rij hopeloos te missen, maar aan de zege voor V en V zou dat niets hebben afgedaan. Een terechte overwinning in een qua scoreverloop tamelijk bizarre wedstrijd.

Binne Kramer