Tot nu toe loopt het seizoen van Vlug en Vaardig 1 niet geheel vlekkeloos. De eerste wedstrijden werden kansloos verloren en tot op heden wist de ploeg van Jaap Jan van der Molen nog geen enkel punt te pakken in de eerste klasse. Echter blijkt de ploeg sinds een aantal weken een stijgende lijn neer te zetten waar de hoop uit geput wordt om toch nog kans te maken om in de eerste klasse te mogen blijven spelen. De wedstrijd tegen de Parabool was het begin van de stijgende lijn. Twee weken terug was de eerste helft tegen Oerterp een goed voorbeeld en vorige week de 17 doelpunten tegen Rheko maken het rijtje compleet. Helaas nog niet genoeg om een punt te pakken, maar deze stijgende lijn biedt perspectief.

NKC’51 uit Nijverdal doet het aanzienlijk beter in de eerste klasse. De ploeg wist van de 6 wedstrijden er 4 te winnen en er werden 2 wedstrijden verloren. Dit was genoeg voor de tweede plek. Uitstekende prestaties waaruit blijkt dat Vlug en Vaardig een grote kluif zou hebben aan dit team. Dit gegeven werd ook direct duidelijk in de wedstrijd. Vlug en Vaardig komt binnen een paar minuten op een 2-0 achterstand. Echter schudde dit VenV direct wakker en geeft aanzet tot de uitstekende periode van Vlug en Vaardig waarin de score van 2-0 omgezet wordt naar 2-5. Een prima fase waarin ook duidelijk werd dat de scheidsrechter een hoofdrol op zou eisen. Elk klein lichamelijk contact werd direct bestraft en leidde tot veel vrije ballen en aanvallende fouten. Dat was nog niet eens het ergste. De beste man floot deze wedstrijd maar liefst 20 maal voor een strafworp. Vrijwel elke doorloopbal werd afgerond, direct, of indirect via een strafworp. De score loopt gelijk op tot 5-7 (waarvan 4 strafworpen).

Arjen Brander, die ook deze wedstrijd weer uitstekend bezig was, raakte helaas geblesseerd aan zijn teen. Hij werd vervangen door Sytze Brouwer. Vlug en Vaardig ging door met scoren en verhoogde de score naar 6-11 door een aantal prima veldgoals van Jan Jacob, Mirjam en Taede. NKC’51 doet daarna pas iets terug en brengt het gat terug naar 9-12 waarmee de ploegen de rust in gaan. Een prima eerste helft van Vlug en Vaardig. Het spel oogde goed. Een prima tempo en de afronding was eindelijk weer met een voldoende te beoordelen.

Met 3 doelpunten verschil was alles nog mogelijk. Belangrijk was het om ook de tweede helft diezelfde scherpte te behouden en door te gaan met scoren. Iets waar VenV 2 moeite mee had in de wedstrijd ervoor. Het eerste doelpunt na rust kwam op naam van Sytze Brouwer, waarna NKC’51 de draad weer oppakte en het verschil verkleinde tot 2 doelpunten: 11-13. Het duurde uiteindelijk tot 16-16 totdat de stand weer gelijkgetrokken was. NKC’51 was ietsje scherper in die fase van de wedstrijd. Daarbovenop gaf Grietsje van de Schaaf aan niet verder te kunnen i.v.m. een kuitblessure. Zij werd vervangen door een goed spelende Anja Lont. Jammer genoeg liep NKC’51 uit tot een verschil van 2 doelpunten, waarna de score bij 21-21 weer gelijk getild werd door Vlug en Vaardig. Erop en erover wordt er geroepen vanaf de kant, en dat gebeurde. VenV liep uit tot 22-24. Met nog 1 minuut op de klok lijkt dit een gelopen zaak. Uitspelen en punten meenemen naar Friesland zou je zeggen. Maar dan maakt Vlug en Vaardig tot 2 maal toe een domme fout waardoor de bal naar de andere kant mag. Beide aanvallen werden direct afgestraft met een strafworp en zo eindigde de wedstrijd met 24-24.

Merkwaardig was het fluitsignaal van de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd. Dit klonk namelijk als een strafworp-fluitsignaal(in het voordeel van VenV). Ook het uitdelen van in totaal 5 gele kaarten, 3 voor VenV, in een wedstrijd waar dit volledig niet aan de orde hoefde te zijn zegt genoeg. Gelukkig konden zowel wij, als de ploeg uit Nijverdal lachen om deze bijzondere wedstrijd. En natuurlijk het eerste punt van het seizoen! De stijgende lijn geeft haar vruchten af. Moge dit ook zo zijn in het vervolg van het seizoen, na de korte onderbreking i.v.m. kerst en oud en nieuw.

Doelpunten:
Toede Sibma 5, Mirjam Klos 5, Sytze Brouwer 5, Arjen Brander 3, Jan Jacob van der Zee 3, Roel Schipper 2, Corry 1