Na drie gespeelde wedstrijden staan de reserves van Vlug en Vaardig bovenaan in de reserve eerste klasse. Een lang niet slecht debuut. Of we deze eerste plaats na vandaag op deze late zaterdagmiddag nog steeds in handen zouden hebben, was nog maar de vraag. Er zou dan nog eerst wel gewonnen moeten worden van Thrianta. Alhoewel de ploeg uit Hoogeveen zich in de onderste regionen van deze competitie bevindt, was van onderschatting geen sprake. Tot op heden verloren zij hun wedstrijden iedere keer maar net aan, met uitzondering van die tegen de Hoeve. Daarnaast blijkt uit het verleden dat de wedstrijden tegen Thrianta in de meeste gevallen door hun werden gewonnen. Scherp en gefocused beginnen was daarom ook het devies.

Omdat Dieke ziek was, wat ze volgens Luut Peter eigenlijk eerst even zou moeten overleggen met de coach, werden de vakken noodgedwongen omgegooid. Dat het daaraan lag dat er pas in de 16e minuut voor het eerst door de groen-witten werd gescoord, is was te kort door de bocht. Feit is wel dat het in het
begin van de wedstrijd zoeken was naar een goede afronding. Thrianta kon echter ook geen potten breken. Met veel lengte bij de heren, met in ieder vak één, werd vooraf de verdedigende rebound als mogelijk gevaar gezien door V. en V. Het potentieel surplus aan afvangende kwaliteiten werd echter slecht benut door de gasten, waardoor vaak na een of twee schoten V. en V. weer in balbezit kwam. Het was kenmerkend voor de eerste helft, waarin weinig gebeurde. Thrianta leverde de bal snel in. V. en V. had lange aanvallen, zij het soms onrustig aan de bal. De ruststand was 3-3. De drie doelpunten tegen kwamen voort uit drie individuele acties van Joris. Althans ik denk dat hij zo heet. De bankzitters van de Hoogeveners riepen in ieder geval: “Goed zo, Joris”. Het zal wel niet een scheldwoord zijn geweest. Taede kon verdedigend aan de bak, tegen deze verreweg beste heer van Thrianta.

Wat er in de rust werd gezegd: geen idee, ondergetekende stond een balletje te gooien richting, meestal, de korf. De tweede helft liep in ieder geval beter dan de eerste. De inkt op mijn lijstje met bijzonderheden en het scoreverloop kon eindelijk de bleke velletjes papier enigszins kleuren. Zo had ik de eerste helft al opgeschreven: Jan Jacob: stofzuiger. Eigenlijk zonder de dubbele punt, maar goed interpunctie is ook zoiets. Hiermee wordt bedoeld: Jan Jacob pakte veel ballen. Alle ballen die de tegenstanders niet vingen zouden bij wijze van spreken bij van der Zee kunnen worden afgehaald. De tweede helft mikte hij, niet in de laatste plaats op belangrijke momenten, ook nog drie keer een bal door de korf. Hierbij benoemd tot man of the match. Eerder genoemde Joris werd in verband met een blessure vervangen door een twee meter twintig lange heer, welke bij naam verder niet bij ons bekend is. Laten we hem Henk noemen. Henk stond heel veel onder de korf en had daar zo’n beetje alles. Het laatste kwartier resulteerde dan ook in lange aanvallen door Thrianta. Voorin had V. en V. alles onder controle en kwam niet meer in de gevarenzone. Vervelend was nog wel de gele kaart voor Wilco. De voor de rest degelijk leidende leidsman deelde totaal onnodig een gele kaart uit in deze overwegend sportieve wedstrijd. Er werd echter verdiend gewonnen met 11-6. Volgende week donderdag wacht een inhaalwedstrijd tegen de Hoeve. Dan wederom in de reguliere vakken, de kop er voor om, zoals sommige verslaggevers dat zo mooi vinden om met duitse woorden te benoemen, te kijken of we “Herbstmeister” kunnen worden.

Scores V. en V.
Jan Jacob: 3, Wilco: 3, Luut Peter: 2, Jellie: 2, Mathilde: 1, Klaas Jan: 1

(11-6 winnen en 12 doelpunten maken, heb nou 3 keer gekeken en snap het zelf ook niet)