Vandaag kwam Juventa uit Hardenberg de plaatselijke trots bezoeken. Zoals het programmaboekje al voorspelde werd het een heuse degradatiekraker want beide ploegen hadden gezamenlijk 1 heel punt uit 3 wedstrijden vergaard. Vandaag kwamen daar dus sowieso 2 bij, alleen hoe zouden die verdeeld gaan worden? Quick/V&V won met 20-16.

Na de promotie in het vorige coronajaar was het doel van Quick/V&V duidelijk; de eerste winst moest nu maar eens behaald worden. Het stroeve begin van beide kanten was tekenend voor de wedstrijd, de aanvallers hadden het moeilijk en na 10 minuten stond er een karige 5-2 op het scorebord. Wel was het weinige publiek deze koude avond het erover eens: “dit hoeven we niet te verliezen”. En dat gebeurde ook niet.

Deze kleine voorsprong kwam de gehele wedstrijd niet in gevaar en schommelde steeds wat tussen de 4 doelpunten. Soms 2, en een enkele keer ook 6. Quick/V&V was niet in staat om uit verder te lopen en de gasten niet bij machte om het ècht spannend te maken. Quick/V&V won deze wedstrijd in mijn ogen omdat ze wat completer waren als team, en minder afhankelijk van een topschutter, wat bij de gasten we duidelijk het geval was. Deze topschutter zat aardig in de tang bij Jelte de Vries en kon slechts zo nu en dan een goaltje meepikken. Quick/V&V heeft niemand die er 8 per wedstrijd in legt, maar wel allemaal een aantal, lastig uit te schakelen voor een opponent. Met als voorbeeld Gerdien vd Veen deze pot. Zij staat niet bekend als doelpuntenmachine, maar naast haar gebruikelijk reboundkracht scoorde ze 3x zonder er 1 tegen te krijgen. Noemenswaardig wat mij betreft, dus bij deze.

Deze overwinning, en de veelal nipte verliezen in voorbije weken, schept vertrouwen en we geven de moed nog niet op !! Na kerst en oud-en-nieuw gaan we zien wat 2023 ons brengt! Fijne feestdagen allemaal