BURGUM – Toen Quick uit Oudega zaterdagavond in sporthal Westermar in Burgum na de voorsprong te hebben gebracht op 18-15, om de een of andere reden ophield met scoren, rook en pakte V en V alsnog zijn kans. Het werd uiteindelijk 19-19 en daarmee hield de ploeg van coach Peter de Groot alsnog een punt over aan deze spannende en af en toe hectische derby. “Dûbel”, antwoordde De Groot op de vraag hoe hij tegen deze remise aankeek. “Ik bin bliid dat wy net ferlern ha, mar eins sjitte wy hjir net folle mei op.”

Pittige derby eindigt onbeslist
‘Onbeslist’, was het verdictl over de derby tussen Quick’21 uit Oudega en V en V uit Garyp. Maar in feite had met name de thuisclub, Quick dus, die beslissing al ver voor het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Bonnema kunnen en moeten forceren. Toen het met nog 20 minuten te spelen 18-15 werd, was waarschijnlijk één enkele treffer voor de Oudegasters genoeg geweest voor de zege. Dan zou het gat vier treffers zijn geweest en was het voor V en V ‘moai grif’ een mission impossible geworden. Maar om de een of andere reden stokte de score heel plotseling bij de thuisclub. Pas 18 minuten (!) later scoorde Quick nog een keer en dat was ook meteen de laatste keer. Die negentiende leek overigens wel degelijk de winnende te worden, ware het niet dat Roel Schipper er in de slotseconden nog in slaagde de gelijkmaker door de korf te laten glijden. In de tussentijd was V en V er alsnog in geslaagd de Oudegasters te achterhalen op 18-18. Over goed of niet goed gingen de discussie en de nababbel deze keer niet, dat was niet aan de orde, immers de spanning die de hele wedstrijd had gekenmerkt en die alleen maar toenam naarmate de tijd verstreek, vergoedde veel, zeg maar gerust alles, wat er eventueel tekort zou zijn aan kwaliteit. De eerste helft was van beide kanten uiterst attractief, er werd heel redelijk gespeeld waarbij beide ploegen elkaar ook cijfermatig prima in evenwicht hielden. Maar toen de spanning in de tweede helft evenredig met het verstrijken van de minuten toenam, nam de adrenaline het over van alle tactische concepten en afspraken en werd er met het hart, méér dan met het hoofd gespeeld. De amusementswaarde nam daardoor wel toe, maar dat gold tegelijkertijd ook voor de onvoorspelbaarheid van de uitslag. Met als culminatiepunt de absolute slotfase. Het V en V publiek was bijna het geloof in een goede afloop kwijt, toen Quick middels een inzinking in de productiviteit alsnog de gelegenheid gaf aan de gasten om langszij te komen. Uiteraard tot groot genoegen van de V en V-aanhang en tot afgrijzen van de Oudegaster supporters. Op 18-18 was het kookpunt wel zowat bereikt toen de 19-18 voor Quick alsnog de zege bij de thuisclub leek te brengen. Het was Roel Schipper die in de dying seconds van dit duel er voor zijn ploeg nog een ultiem punt uitsleepte. Over terecht of onterecht hoef je het in z’n situatie niet te hebben, het enige dat je kon concluderen na afloop was dat Quick de zege had laten liggen, maar voor het zelfde geld kon de conclusie luiden dat V en V er in een desperaat slotoffensief op knappe wijze in was geslaagd alsnog de meubelen te redden middels een gelijkspel. Wat dat betreft was de reactie van coach Peter de Groot van V en V wel te begrijpen: “Ik bin bliid dat wy jûn yn elts gefal net ferlern ha. Want dan wie it ek sa goed as oer west mei ús. No hâlde wy noch in kâns, seker as’t sjochts dat wy wol skoaren bliuwen. Foarige wike 22, hjoed wer 19, dat liket net sa min. At wie dat sa hâlde kinne, bliuwe der kânsen, mar wy sille se wol sels pakke moatte. Hjoed hawwe wy tink ik it maksimale der wol úthelle, ast mei 18-15 achterkomst is it knap datst noch werom komme kinst en der in lykspul út sleepst, dan meist net ûnterfreden wêze fyn ik. Oan de oare kant sjitte wy net sa folle op mei mar ien punt, dit wie in wedstriid dy’t wy beslist winne woene.”

saillant
Saillant detail, maar dan achteraf: de eerste en de laatste treffer van V en V komen van de hand van Roel Schipper. En vooral die laatste is een cruciale, maar dat weten we nog niet als scheidsrechter Bonnema de ontmoeting heeft laten beginnen. Er is, maar dat is inherent aan een derby waarbij grote belangen op het spel staan, nogal wat kritiek op zijn fluitgedrag, maar gelooft u mij, deze jonge vent doet het prima, hij houdt alles ‘yn ‘e stokken’ en dat is met name in de slotfase bepaald geen sinecure. Als de spanning oploopt en de emotie het overneemt van de ratio moet de referee binnenbrandjes blussen en de gemoederen bedaren en bovendien omgaan met alle kritiek op zijn beslissingen. Want wat hij ook beslist, er is altijd een supportersgroep die het er hartgrondig en verbaal duidelijk hoorbaar niet mee eens is. De ene helft vindt een strafworp ‘een dikke stip skeids’, terwijl de andere helft vindt ‘dat it nearne nei liket en dat it raast oan de protters’. En wat het meest opmerkelijke is: ze vinden allemaal dat ze het gelijk aan hun zijde hebben, al die toch merendeels weldenkende toeschouwers. Hoe is het mogelijk vraag ik me elke keer af!

opening
Het is zoals gememoreerd Roel Schipper die het bal opent voor de gasten, maar binnen de minuut neemt Quick het commando over: 2-1. Een strafworp van Sytze Brouwer betekent dat V en V op 2-2 weer op gelijke hoogte komt. We hebben dan nog geen vijf minuten gespeeld en inmiddels is duidelijk geworden dat beide ploegen elkaar maar weinig ontlopen. De 3-3 is van Arjen Brander, ook vanaf de stip, en een onvervalste ‘snake trick’ van Sytze Brouwer betekent 4-4. V en V komt aan de leiding door een treffer van Arjen Brander uit een strafworp, maar op 5-5 is alles weer in evenwicht. Nynke Buis is goed voor 6-6, maar dan slaat Quick een gaatje naar 8-6, Pieter de Jong verkort naar 8-7, maar als Quick op 10-7 komt, is er toch uitzicht op een serieuze marge. Op 11-8, met een doelpunt van Dieke Hoekstra is die marge er nog altijd, maar een triootje van Sytze Brouwer, Arjen Brander en Dieke Hoekstra betekent dat op 11-11 de ploegen weer keurig naast elkaar staan qua score. Quick loopt in de slotfase van deze eerste helft opnieuw weg naar een tweepuntsmarge, maar Roel Schipper is er verantwoordelijk voor dat het voor V en V bij rust met 13-12 nog altijd speelbaar is.

resumé
Wat hebben we gezien als scheidsrechter Bonnema voor de pauze fluit? Nou een prima eerste helft die spannend en attractief was en waarin geen van beide ploegen in feite kon bogen op een echt overwicht. De tweede helft zal dus moeten beslissen over winst of verlies, ik ben heel benieuwd moet ik zeggen, ik zou mijn geld op geen van beide durven te zetten. Ik heb de indruk dat het bij Quick wat makkelijker gaat, V en V moet wat harder werken voor zijn doelpunten. Maar dat is een indruk en die is niet met echte harde feiten te onderbouwen.

tweede helft
op 15-12, zijn dan nog maar een paar minuten onderweg, is het gaatje van drie er nog steeds, maar als Sytze Brouwer en Arjen Brander raak schieten, de laatste vanaf de stip, is het 15-14 en is V en V weer op schootsafstand. Dat blijft zo tot 16-15 en als we tien minuten onderweg zijn, gaat Quick nog altijd aan de leiding, nu met 18-15. Op dat moment lijken de vooruitzichten voor de ploeg van Peter de Groot niet bijster florissant. Diezelfde Peter de Groot kan maar met moeite op z’n stoeltje langs de kant blijven zitten, hij vuurt zijn ploeg voortdurend aan spreekt hen moed in. Ik kan niet altijd verstaan wat hij zegt, maar zijn lichaamstaal verraadt dat hij er in deze fase niet gerust op is. Dat is wel begrijpelijk, zijn team staat achter tegen een tegenstander die zo ongeveer gelijkwaardig is. Dat wordt, beseft ook de V en V-coach, een hele klus, maar onmogelijk is het niet. De gasten krijgen, ongewild, dat is wel duidelijk, hulp van Quick, dat om de een of andere duistere en voor buitenstaanders zoals ik niet te doorgronden redenen helemaal stil valt qua score. Dat opent perspectieven voor de Garipers en, het dient gezegd, die benutten de in verrassend fraai rood gehulde gasten optimaal. Nou, bijna dan, want als Arjen Brander, Pieter de Jong en Sytze Brouwer er 18-18 van kunnen maken, zit je als verslaggever te wachten op het klassieke ‘erop-en-erover’. En had V en V die 18-19 in huis gehad, dan was het waarschijnlijk gedaan geweest. Nu is het Quick dat net op tijd ‘wakker’ wordt. De thuisclub komt met de klok op twee op 19-18 en even lijkt het erop dat V en V alsnog het schip in gaat, dat het een wedstrijd wordt van ‘net niet’. Het is Roel Schipper die een kater bij zijn team voorkomt door met de klok op één de gelijkmaker door de korf te schieten: 19-19. Seconden later is het tijd en kunnen de beide ploegen proberen hun gevoelens te kanaliseren. Aan de ene kant: Quick had kunnen en misschien wel moeten winnen en aan de andere kant had V en V die inhaalrace even moeten doortrekken. Voor de objectieve toeschouwer is deze remise wel in overeenstemming met het gebodene moet ik zeggen. De tweede helft was kwalitatief een stuk minder dan de eerste, maar dat gebrek werd gecompenseerd door een forse brok spanning en sensatie. Inderdaad, zoals het een echte derby betaamt.

Binne Kramer