BURGUM. Het korfbal kent niet het fenomeen ‘man of the match’. Maar dat betekent niet dat je als verslaggever niet stiekem zo iemand mag aanwijzen, waarbij je dan zelf in alle bescheidenheid fungeert als éénmans-jury. Zaterdagmorgen in sporthal de Wetterstins in Burgum werd een wedstrijd gespeeld die zich zonder meer leende voor zo’n informele verkiezing. De wedstrijd ging tussen de B-junioren van V en V en die van Hoogkerk/Nic uit Hoogkerk/Groningen.

Jan
Intimi zullen nu al wel weten over wie ik heb in de aanhef van dit verhaal. Het gaat over Jan. Jan Peenstra om precies te zijn, speler bij V en V B-1. Vaak niet de meest opvallende speler van zijn team en dat heeft alles te maken met het feit dat hij niet de meest scorende ‘heer’ in zijn ploeg is. Dat ben je daar ook niet gauw met spelers als Oebele en Rienk Jan in de ploeg. Dat zijn schutters, zeg maar scherpschutters pur sang, die ze er makkelijk in leggen. Maar ik had bij een eerdere gelegenheid mijn oog al eens laten vallen op Jan, ik dichtte hem toen al kwaliteiten toe die hem op zeker een keer de MVP onderscheiding zou gaan opleveren. MVP staat, zoals u ongetwijfeld weet, of misschien ook wel niet, betekent Most Valuable Player, de meest waardevolle speler zeg maar. En als ik hem op deze zaterdagochtend in sporthal De Wetterstins in acie zie tegen Hoogkerk/Nic., een samenballing van twee gerenommeerde ploegen uit Hoogkerk en Groningen, zie ik hem op een manier spelen die hem maakt tot wat ik noem ‘man of the match’. Als ik daar later zijn coach Mathilde van der Zee over aanspreek, zegt zij precies wat ik denk: “Jan is goud wurdich foar dizze ploech.” Als ik hem na de wedstrijd confronteer met zijn overigens strikt virtuele onderscheiding, meer dan de spreekwoordelijk ‘eeuwige roem’ levert het niet op, kijkt hij mij heel even met stomme verbazing aan. “Safolle ha’k net makke, dochs?”, zegt hij in alle bescheidenheid. Ik: “Mar hoefolle tsjindoelpunten soest tsjinhâlden ha?” Want dat was deze ochtend een van zijn grote verdiensten, hij heerste onder de korven, zowel aanvallend als verdedigend. En dat betekende dat zijn tegenstanders na één schot veelal niet de kans kregen om uit een rebound opnieuw te kunnen aanleggen. Het betekende dat V en V deze cruciale wedstrijd afgetekend won, inderdaad, mede en misschien wel vooral, door toedoen van Jan. Wat vond hij daar zelf van? “It gie lekker, wy sloegen in behoarlik gat fuort yn it begjin, mar wy lieten se doach wer tichtbij komme op 7-6 by de rêst. Mar ik hie doe al it gefoel dat wy dizze wedstriid winnen koene en soene. Myn eigen rol? Ja, ik hie in protte ballen ûnder de koer, ik ha no ien kear myn lengte mei. Mar úteinliks giet it om de doelpunten en dat is myn sterkste punt no ienris net. It is ús twadde oerwinning, by de earste, fjirtjin dagen lyn, wiene jo der ek by. (hij grijnst) Soe der in ferbân wêze? Dan moatte jo faker komme…” Saillant detail: als hij en ik staan te praten we het over ‘man of the match’ hebben, loopt ploeggenoot Rienk Jan langs. Als hij hoort van mijn nominatie steekt hij zijn duim op ten teken dat hij het er volledig mee eens is. Leuk. De wedstrijd dan.

eerste helft
Ik heb inderdaad een paar weken terug dit V en V-team ook aan het werk gezien, toen boekten ze hun eerste overwinning en vierden die na afloop uitbundig. Vandaag staat de ontmoeting tegen Hoogkerk/Nic. op het programma en die beide namen boezemen eigenlijk bij iedereen ontzag in, met name Hoogkerk staat eigenlijk altijd garant voor uitstekende jeugdteams. Mijn eigen waarnemingen dateren van toch al verscheidene jaren geleden. Kijken dus hoe de kracht van V en V en die van tegenstander zich verhouden. Het is Oebele die het duel cijfermatig op gang schiet: 1-0. En als de gasten tamelijk vlot 1-1 hebben gemaakt, is het Rienk Jan die de Garipers weer op voorsprong schiet: 2-1. Na 3-2 loopt V en V middels een run van vier treffers op rij uit naar 7-2. We zitten dan halverwege de eerste helft en op dat moment is het V en V dat domineert en af en toe excelleert, de ploeg van duo Mathilde van der Zee en Remco Schraa, speelt prima combinatiekorfbal dat de nodige kansen oplevert en eerlijk gezegd valt Hoogkerk/Nic. me in die fase wat tegen. Je kunt zien dat de Groningers beschikken over genoeg kwaliteit, maar onder de korven missen de gasten daadkracht en vooral schotkracht. Maar gek genoeg stokt op die 7-2 plotseling en eigenlijk zonder aanwijsbare oorzaak de productie bij de thuisclub. En dan laten de gasten zien dat ze wel degelijk korfballende kwaliteit in huis hebben. In één keer komen ze terug van 7-2 naar 7-6 en als de thuisclub gedacht had dat op 7-2 het een kwestie was van kat-in-het-bakkie, als de scheidsrechter, Hiemstra als de gegevens kloppen, voor de rust fluit, zijn ze inmiddels met de neus op de feiten gedrukt. Met andere woorden, de wedstrijd is weer helemaal open, er is, met nog een hele helft te spelen, nog van alles mogelijk. Ik ben benieuwd.

tweede helft
Blijkbaar is het besef van ‘het is nog niet gedaan’ ook bij V en V doorgedrongen, de beide coaches zullen hun team op zeker met de neus op de feiten hebben gedrukt, want V en V opent furieus. Het is opnieuw Oebele die zijn ploeg weer op het juiste spoor zet: 8-6. Maar voorlopig laat Hoogkerk/Nic. nog niet los: 8-7. Pas na 10-8 ‘makket V en V dien wurk’. Dan wordt het in één flow 14-8 en is de wedstrijd gespeeld. De gasten geloven er niet meer in, de coach langs de lijn valt stil en uiteindelijk levert dat alles een 15-9 eindstand op. Een terechte overwinning voor de thuisclub, maar misschien de uitslag qua hoogte ietwat geflatteerd. Maar de tegenstander ontbeerde op de cruciale momenten de cohesie in de ploeg, de samenhang die er bij de Garipers wel was. ‘En fansels: wy hawwe Jan’.

Binne Kramer

https://www2.rtvkanaal30.nl/sport/15-korfbal/3354-man-of-the-match.html