Korfbal in de regen
GARYP – Het leek allemaal nog niet zo beroerd ondanks de wat trieste verwachtingen aangaande het weer op deze zaterdag. ’s Morgens blonk zelfs af en toe een wat waterig zonnetje en was het droog. En ’s middags aanvankelijk ook bij de wedstrijd van V en V 2 tegen De Granaet 2. Maar toen de beide hoofdmachten aan de bak moesten op het Gariper kunstgras, ging de toestand zienderogen achteruit. Het water kwam af en toe met bakken uit de lucht en het werd zelfs een beetje unheimisch.
Een middag korfbal eindigt in mineur
Dat ‘mineur’ sloeg niet zozeer op de nederlaag die V en V 1 leed tegen De Granaet uit Dokkum. Dat verlies kwam behoorlijk aan, het was al het derde op rij in deze nog prille competitie, maar het was vooral het weer dat roet in het eten van de korfballers gooide én van het publiek natuurlijk. Het merendeel was wijselijk thuisgebleven, ‘dy hiene ris yn ‘e loft sjoen en tocht: wy leauwe it wol’ en daar kon je ze geen ongelijk in geven. Gedurende het deel van de wedstrijd dat ik heb gezien regende het constant met een bandbreedte van ‘zachtjes’ tot ‘deade katsjes’. En dan is het verblijf zowel binnen als buiten de lijnen niet echt leuk meer. De ‘klap tonger’ die ons misschien wel beloofd was, kwam er gelukkig niet, maar om eerlijk te zijn vertrouwde ik het voor geen meter. Onweer en dan tegen zo’n stalen buis van de afrastering zitten. Nou nee, liever niet, thuis hebben ze mij vroeger geleerd dat je niet bang voor onweer hoeft te zijn, maar dat je er wel respect voor moet hebben. Dus heb ik het in de pauze van de tweede wedstrijd voor gezien gehouden.
curieus
De eerste wedstrijd is die tussen de beide tweede teams van V en V en De Granaet. Ik ben mooi op tijd, ik ben er zelfs eerder dan vaste gastvrouw Ans Tamminga en dat wil wat zeggen. Het is droog en in de luwte van het dorpshuis is het redelijk comfortabel toeven, zeker omdat het veld een kwart slag is gedraaid, het ligt nu dus overdwars zeg maar. Ik kan nu beide paalzones ‘coveren’ en, belangrijker voor mij, ik kan blijven zitten. Als het schaarse publiek zich heeft geïnstalleerd, de verstandigen onder hen hebben een paraplu meegenomen, en scheidsrechter Jellema de koppen heeft geteld kunnen we beginnen. Ik heb geen idee over de krachtsverhoudingen, ik heb V en V 2 al een tijdje niet zien spelen en de Granaet 2 nog nooit, voorzover ik mij kan heugen. De gasten openen het bal, maar Pieter de Jong zorgt ervoor dat V en V weer op gelijke hoogte komt: 1-1. Van deze Pieter de Jong zal nog meer sprake zijn deze middag, hij is een van de sterkhouders van zijn team en hij pikt ook de nodige treffers mee. Een benutte strafworp brengt de gasten opnieuw aan de leiding en deze keer is het Chris Timmermans die elimineert: 2-2. Als vervolgens De Granaet vier keer op rij scoort ziet het er voor V en V toch een beetje somber uit: 2-6. Door twee treffers van Pieter de Jong, beide puntgave afstanders, wordt het 4-6 en is V en V weer terug in de wedstrijd. Jan de Boer zorgt er eigenhandig voor dat het op 6-6 weer helemaal gelijk is en op 7-7, doelpunt voor V en V van Femke Feenstra, is dat nog steeds zo. Een tussensprintje van de thuisclub met treffers van Nelly Wolters, Etta Kootstra en Pieter de Jong, daar is hij weer, brengt V en V bij rust op een toch redelijk comfortabele 10-7 voorsprong.
tweede helft
Nog even over die Etta Kootstra, een junior nog, maar wel een van de talenten die V en V in zijn jeugdopleiding herbergt. Er doet nog zo’n talent mee, Gea Plantinga, karakterologisch een heel ander type dan Etta Kootstra, maar ook deze Gea Plantinga beschikt over genoeg fysieke en mentale capaciteiten om op termijn een aanvulling voor de Gariper hoofdmacht te zijn. De tweede helft begint nogal curieus, beide ploegen krijgen een strafworp van scheidsrechter Jellema, maar geen van beide schutters weet die te verzilveren. Het wordt 10-8 en Mathilde van der Zee komt erin voor Etta Kootstra. Een wissel die even later weer wordt teruggedraaid, dat mag blijkbaar, dat wist ik niet. Het wordt met 10-9 weer spannend, maar als Etta Kootstra er 11-9 van maakt, heeft de thuisclub weer een tweepuntsmarge. Maar het is wel duidelijk dat deze wedstrijd nog niet gespeeld is. De Granaet laat het er niet bij zitten en ook na de 12-10 van Pieter de Jong schakelen de Dokkumers een tandje bij. Dat levert 12-11 op met nog maar een paar minuten te spelen. Arjen Brander is inmiddels in de ploeg gekomen voor Jan de Boer. V en V lijkt de wedstrijd te gaan winnen, want we zijn al tamelijk lang met de laatste minuut bezig als De Granaet alsnog gelijk maakt: 12-12. Alles wat V en V is is furieus op scheidsrechter Jellema die, tenminste dat vermoeden heb ik, een zoektocht van Nelly Wolters naar een aanspeelpunt affluit voor spelbederf. De treffer die Nelly Wolters daarna maakt, het zou de winnende zijn geweest, wordt dus afgekeurd en dat betekent dat dit duel in een 12-12 gelijkspel eindigt. Teleurstellend voor V en V dat zich beklaagt over een punt dat hen ontfutseld is door de scheidsrechter. Ik weet eigenlijk niet wat ik ervan moet vinden, ik kan me enerzijds de boosheid van de Garipers wel voorstellen, maar anderzijds heb ik ook begrip voor de rechtlijnigheid van scheidsrechter Jellema. Een videoreferee zou hier goud waard zijn geweest.
V en V 1 – De Granaet 1
We gaan naadloos over naar de volgende wedstrijd, die tussen de beide hoofdmachten, de ontmoeting staat onder leiding van scheidsrechter Postma, hij floot vorige week De Wâlden 2 tegen Heerenveen 2 en dat deed hij prima in mijn optiek. En ook deze middag zal hij het goed doen, al geldt dat alleen voor eerste helft, de tweede kan ik wegens afwezigheid niet beoordelen. De gasten beginnen met het missen van een strafworp, maar dat verzuim maken ze goed door meteen daarna de 0-1 te laten aantekenen. Miranda Veenstra maakt er 1-1 van, een nieuwe strafworp voor De Granaet betekent 1-2, waarna Jan Jacob van der Zee de 2-2 voor zijn rekening neemt.
gat
Maar dan neemt De Granaet het heft in handen en van 2-3 stomen de Dokkumers door 2-6 zonder dat V en V daar iets tegenover kan stellen. De gemiste strafworp van Ludolf van der Molen helpt ook niet natuurlijk. Yfke Weidenaar doet wat terug met 3-6, maar op 3-7 is het gat weer vier treffers. Nynke Buis is goed voor de 4-7, maar het is opnieuw De Granaet dat er een sterke serie uitperst: 4-10. Dan is inmiddels wel duidelijk dat V en V het lastig zal krijgen in het vervolg. De gestaag neerplenzende regen is ook niet echt leuk. Voor mij ook niet trouwens, ik heb weliswaar een paraplu meegenomen, maar als fotograaf annex schrijver heb je constant een hand te weinig en dat betekent dat het allemaal een stuk minder makkelijk en soepel gaat. Ik heb mijn hoop erop gevestigd dat het ‘maar’ een bui is en dat het straks wel weer droog wordt, maar een blik richting het noordwesten logenstraft die hoop. Mijn schoenen vallen buiten het bereik van mijn paraplu en die zijn dus inmiddels doorweekt. Geen lekker gevoel. Vroeger gaf ik niets om dit soort tegenslag, maar ik heb een tamelijk pittige afleer gehad het afgelopen voorjaar.
game over
Jan Jacob van der Zee verzacht de pijn van de achterstand een klein beetje met zijn 5-10 en even later mist Ludolf van der Molen zijn tweede strafworp. Die misser maakt hij nog in dezelfde minuut goed met 6-10. De Granaet is de betere ploeg, misschien niet zozeer individueel-technisch, maar zonder twijfel team-tactisch en bovendien laat de gevestigde schutterij, Arjen Brander en Remco Schraa onder andere, het merendeels afweten. Hun schoten missen de gebruikelijke precisie en dat maakt het voor V en V moeilijk, zo niet onmogelijk om het gat te dichten. Nynke Buis en dan toch Arjen Brander zijn goed voor 8-14, maar het gat wordt niet kleiner. De ruststand wordt uiteindelijk bepaald op 9-15 met een V en V-treffer van Jan Jacob van der Zee. Naast de schotkracht van de heren mist V en V vooral en node de inbreng van Martha van der Kooi als je het mij vraagt. Zij kon, daar ben ik meermaals getuige van geweest, dit team als het even niet liep bij de kladden grijpen en op het juiste spoor zetten. Het blijft ondertussen maar doorregenen en ik heb er genoeg van, ik ga naar huis, ik lees wel hoe het afgelopen is. Maar als ik ’s avonds inderdaad de uitslagen-site van het KNKV raadpleeg verwondert het mij niet dat V en V heeft verloren met 16-22. En dat betekent dat de ploeg van coach Ron Berkenbosch, hij speelde deze middag tegen het team van zijn moeder José, nu op nul uit drie staat met een negatief doelsaldo van min 32. Het wordt tijd voor de Ollie B. Bommel-variant: ‘verzin een list Tom Poes’. Oftewel: zorg ervoor dat met name Arjen Brander en Remco Schraa die ballen er weer achter elkaar ingooien.
Binne Kramer
http://www2.rtvkanaal30.nl/sport/15-korfbal/1382-korfbal-in-de-regen.html