GARYP – ‘En nog één!’, het is in feite een biljartuitdrukking als er nog één carambole moet worden gemaakt voor de winst, maar hij past naadloos in het scenario dat na de wedstrijd van zaterdagmiddag in Garyp, waar V en V won van concurrent Harich, voorligt. Volgende week moet V en V nog één wedstrijd winnen om zich tweede klasser te mogen noemen. En dat is het grote doel voor dit seizoen, want de Garipers vinden dat ze op zijn minst in die tweede klasse thuishoren. Aan de ambitie kan het niet liggen, nu nog winnen van Westergo.

“Wy winne fannemiddei”
Het waren de woorden waarmee V en V-trainer Peter de Groot mij begroette, zaterdagmiddag op het zonovergoten, jawel!, kunstgras in Garyp. Dat was dus voor aanvang van de cruciale wedstrijd tegen Harich. Ik zeg dat ik het hem help hopen, maar ik weet niet zo veel van Harich dus voor mij is het een open wedstrijd. De gasten staan tweede achter kampioen DTG en V en V staat op een punt achterstand derde. De thuisclub moet winnen en dan volgt er volgende week nog een beslissingswedstrijd tegen Westergo uit Bolsward, de tweede in de parallel-poule. De Groot lijkt zeker van zijn zaak deze middag, de toeschouwers zijn dat niet allemaal zo hoor ik om mij heen. Harich staat niet voor niets tweede vóór V en V en dat zal dus zeker geen ‘ferkearde’ ploeg zijn. Peter de Groot heeft er zelfs een paar sessies mentale training voor laten volgen, gegeven door Berber van der Berg, de dochter van sport- en met name turngoeroe Tjalling van der Berg. Ik weet niet wat dat inhoud, ik kan me er wel wat bij voorstellen, maar aan de andere kant ben ik misschien wel te nuchter om daar gevoelig voor te zijn. Toen ik ooit in Groningen studeerde werden wij gevraagd voor een experiment met hypnose. Nieuwsgierig als we waren meldden we ons aan, ook gelokt door de voor ons buitengewoon aantrekkelijke premie. Maar er was eerst een intake, ook toen al, en die ‘overleefde’ ik niet. Ik was, volgens de intake-mevrouw niet ontvankelijk genoeg, te cynisch en te nuchter. Achteraf denk ik dat ze gelijk had. Maar voor een team zoals een korfbalploeg ligt dat misschien toch wel wat anders, maar nogmaals, ik zie het mij niet doen. Maar ik ben wel benieuwd naar het effect.

prachtig
Deze ochtend werd ik wakker van de hagelstenen die tegen onze ruiten kletterden, weinig goeds belovend voor deze zaterdag. Maar geloof het of niet, tegen de middag wordt het droog en er komt zelfs blauw aan de lucht. Het wordt in feite prima weer, de enige dissonant is de harde en toch ook nog flink frisse wind, maar in de zon en de luwte is het prima toeven. Zo ook in Garyp, waar ik de koffie al krijg aangereikt als ik nog niet eens ben gaan zitten. “Bist te let”, is de bijna traditionele begroeting hier en hij komt uiteraard van Nellie Wolters en even later nog een keer van Mathilde van der Zee. “Lit my riede, jim ha wûn”, zeg ik, “want oars hiene jim gjin ferlet hân fan my.” Ze, ze dat is het tweede V en V team, heeft dus inderdaad gewonnen. Maar de achterliggende boodschap is dat ik welkom ben. Oersupporter Gerrit Kloosterman staat achter mij en hij is er niet gerust op: “Ik wit net, it gie de lêste wedstriden net echt ‘vliegend’ fûn ik. Mar ik hoopje dat se winne, se moatte noadich út dizze klasse wei.”

opening
Ik zie aan de opstelling dat er een paar vaste basisspelers ontbreken, V en V moet het doen zonder Sytze Brouwer, ‘dy is te skûtsjesilen’, aldus een supporter, Pieter de Jong, die loopt mij later heel voorzichtig, als op eieren, voorbij, die heeft last van de rug, daar hoef je geen orthopeed voor te zijn en ook Dieke Hoekstra zit nog op de bank. Toch een aderlating als je het mij vraagt. Harich opent na vijf minuten en nog in dezelfde minuut maakt Evert Duipmans er 1-1 van. Als er iemand progressie heeft gemaakt het afgelopen seizoen, dan is dat de boomlange Evert Duipmans, hij wordt mede door zijn scorend vermogen steeds belangrijker voor zijn ploeg. Het valt even stil rondom het kunstgras in Garyp als Harich er 1-2 en even later 1-3 van maakt. Gelukkig voor de thuisclub zijn het Evert Duipmans en Arjen Brander die V en V weer op gelijke hoogte schieten: 3-3. Dan zijn we al bijna halverwege de eerste helft en dan is 3-3 niet bijster veel qua doelpunten. De straffe, in de lengte over het veld staande wind zal daar ‘moai grif’ mede debet aan zijn. Onbegrijpelijk eigenlijk, maar er wordt nog steeds veel te vaak tegen de wind in geschoten, aan beide kanten trouwens. Anja Lont zet V en V op voorsprong en als Jan Jacob van der Zee de 5-3 op het scorebord zet heeft V en V een gaatje van twee treffers. “No trochdrukke”, verwoordt Gerrit Kloosterman wat de meeste toeschouwers denken, maar Harich is niet van plan om die marge echt substantieel te laten worden. Na 5-4 wordt het 6-4 door Nynke Buis, volgens Gerrit ‘sa’n typysk Nynke goaltsje’. Een slim balletje dus, maar in deze fase en in een duel waarin geen sprake is van rijpe appelen en wat dies meer zij, wel heel belangrijk. Met haar lengte en fysieke kracht is ze toch al goud waard onder de korf. Een strafworp betekent 6-5, maar Jan Jacob van der Zee krijgt even later de kans om V en V, ook vanaf de stip, weer op een voorsprong van twee te zetten. Maar hij mist. Tot zijn eigen ergernis, onvrede die hij omzet in ‘gremitigens’, getuige de treffer die hij alsnog door de korf laat rollen als de klok op één staat: 7-5. En dat is tevens de ruststand: so far so good voor de thuisclub, maar duidelijk is dan al dat er nog niets beslist is.

tweede helft
De tweede helft begint met een heus offensief van de gasten en het resultaat van die extra adrenaline is dat Harich binnen twee minuten op gelijke hoogte komt: 7-7. Dat is even een tik voor V en V, maar het is Jan Jacob van der Zee die eigenhandig de beginsituatie herstelt. Hij maakt eerste de 8-7 en even later scoort hij ook de 9-7 en weer staat V en V op twee treffers voorsprong. En deze keer is blijkbaar de goede keer, want via treffers van Evert Duipmans en Nynke Buis wordt het 11-7. Kijk, dat begint erop te lijken vindt ook Gerrit Kloosterman achter mij: “Dit moatte se net mear út hannen jaan.” Een strafworp stelt Harich wel in staat op er 11-8 van te maken ten teken dat het nog geen gelopen koers is voor V en V, maar de gasten scoren steeds moeilijker in deze fase. Dat geeft V en V de gelegenheid om weg te lopen naar 13-8 door doelpunten van Jan Jacob van der Zee en Evert Duipmans en het ‘omsittend laach’ denkt de buit al binnen te hebben: dit kan niet meer fout gaan, zeker met nog maar iets meer dan tien minuten te spelen. Maar de beer, deszelver huid en Marktplaats is een trits die niet altijd succes garandeert, zeker niet op voorhand, en ook deze keer wordt het nog spannend. Harich scoort in de slotminuten nog drie keer op rij en dat is op zich niet zo verontrustend, ware het niet dat bij V en V de machine hapert. V en V scoort niet meer en als Harich met nog twee minuten op de klok op 13-11 komt, sluipt er wel degelijk onzekerheid in de ploeg van coach Peter de Groot. Je zou bijna zeggen ‘I wish Berber was here’, maar haar lessen ‘hawwe fertuten dien’ blijkbaar, want V en V blijft wel degelijk overeind, al is de vreugde, als scheidsrechter Theo Meijer, hij deed het in mijn optiek prima, voor het einde fluit, wel degelijk een mix van blijdschap en opluchting. Ze hebben het gered, maar meteen komt ook het besef dat er nog een horde te nemen is: nog één. En die heet Westergo. Waar en wanneer die wedstrijd gespeeld gaat worden, het moet op neutraal terrein, is op dit moment nog niet bekend. Coach Peter de Groot is tevreden: “Ik fyn dat wy it knap dien ha. Makkelik wie it net, mar dat kinst ek net ferwachtsje yn sa’n wedstriid. Der stiet druk op en dêr hiene wy wol faak muoite mei. Ik tink doch dat dy mentale training holpen hat. Ja, en dat no noch ien wedstriid te gean. Ast sa fier kaam bist wolst dy fansels ek winne. Mar dat sille wy oare wike, nim ik oan , sjen, wy hiene hjoed al in pear scouts bij harren wedstriid, dy komme grif mei tips werom.”

Binne Kramer